سید عبید الله نادر

دلتــــــــــــــه نغښتي ، په هر پاڼی حـــــــــکمتونه

صـــــــــــــاحبــــد ل ته یي، پرانیســـــتی،دفترونه

چي د زړه په ســــــــــــتر ګو، ګورې دي ګلشن ته

د عبــــــــــــــــــــــــرت په غـوږو، آوري آوازونه

دلتـــــــــه هیڅ شئ، بــــی حکمــــته، پیــدا نه دی

غواړي فهــــــــم د اسرار ، عــــــــالی فــــــکرونه

عبرت بین، له خـــــارو خــــسه ټــــــــــــکي اخلی

غافـــــــــــــــــلان په تغــــــــافل ږدي ، قــــــدمونه

که عبرت سترګی ، څوک خلاصی په جهان کړي

هر ذرې کي، لوســــــــتل کیږي ،کــــــــــــتابونه

په سپـیرو خـــــــــاورو کې ،لوی اسرار پراته دي

پیدا کیږي لــــــــــــه همدې خاورو، ګــــــــــــلونه

په غـــــوږونــــــــــــو د زړه واورئ، څــوخبرې

چي په دي کـــــــــــې ، ددردمـــنو دي دردونــــه

چي سپیرو خـــــــــاورو د پاسه، تاسي خپي ږدي

دا د ډیرو نــــــــازولو دي ،ســـــــــــــــــــــرونه

مونږ نه مخکــــــــي زمـــــانی دي خاورې کړي

د مغرورو، تاجـــــــدارانو، اندامـــــــــــــــــــونه

ددنیا په مــــــکارۍ ،ګـــــــــــــــــوره تیر نه شئ

چی هر خــــــوا یي ، غوړولي دي دامـــــــــونه

به حییرت کــې صـــــاحبد ل دی، دي مقـــام ته

ځکـــــــــه اوري ، د پردۍ شاته ســـــــــازونه

لکــــــه ګل په خــــــــــاموشۍ کی یي ،بیان دی

چوپه خـــــوله د زمـــــــــــانی کې دي ،رازونه

چی آثار د معــــــــــــــــرفت په کې ښکاریږي

و هغو ته زمـــــــــــانه وایي ،حـــــــــــــا لونه

توری کـــــــاڼۍ د صـــــــحرا کړي ،هم خبري

دا بید یا، د معـــــــــرفت غواړي ، غــــــوږونه

هوښیــــــارانو ته یو ټکی ، لــــــــوی دیوان دی

چي هغوی ویني ، ذرې کـــــــې جهــــــــــانونه

هر یو راز به د عـــــــــــــــالم ورته بر بنډ شي

په بینا سترګو چي څـــــــــــوک کړي ،نظرونه

هغوی لیري دي ،د خــــــــــــدای د معرفت نه

چي د جـــــــــــــــــــهل په بستر وهي، خوبونه

کــــه معـــــــــراج ته د پوهنـــۍ ،سفر غواړئ

نو روښــــــانه کړئ، د زړونو مشـــــــــــــعلونه

کـــــــــه دعـــلم په زیور باندی، سمـــــــبال شئ

په یقـــــــــــــــــــین ســـره به نه وي ،دا دردونه

زمونږ په حـــال ، همــــــــدا افسوس په کار دی

چـــي لا ډک مو د کيـــــــــني څخه دي ، زړونه

د وحـــــد ت کړۍ کې ،ټول عــــــــــــــــالم تړلي

مونږ په خـــــــپل لاس، د نفاق کرو تــــــــخمونه

د نړۍ خلـــــــــک، فضا خـــــــــــواته روان دي

مونږه تیر، په جهــــــــــــــا لت کې کړه عمرونه

معرفت خاوند ، چي وګــــوري خپل حـــــــال ته

جــــــــوړوي د خـــپلو اوشــــــــکو، دریابــــونه

خپلو ســـــــترګو باندی وینی، نادر خپــل حـــــال

چي لنډ شــــــوی یي، د ژوند دي تــــــــنــــابونه

نوی عصر شو رحمانه

پیران تښتي له میدانه

د چا سر مات د چا بت مات

معجزه گوره جانانه

دا وطن د ټولو کور دی

پاڅه، پاڅه ای افغانه

زمانه شوله بدله

لا خبر نه یې له ځانه

ته هم پاڅه ای نصرته

په سر واړوه پیمانه

قلم واخله په نشه کې

ماتوه بت او بتخانه

٢٣.٠٦.٢٠٢٢

دنمارک

سید عبید الله نادر

چــور او تا لا کې ،له کورنو دروازې وباســـــئ

په بی رحمۍ له هرې کلي جــــــــــنازې وباسئ

همدا ادعـــــا کوئ، چـــې ملا مــو ده تړلې دکار

مونږ دا دی وینو چې د خلکو نه جــــامې وباسئ

پټ په خلوت کې ، له کارو نه مو خبر دي خلک

چې په ورو ورو کې له تســبو ځیني دانې وباسئ

د موسیــــقۍ له کیـــــفیت نه، بی خـــــــــبره ډلو

د انســــانیت له باغ و بڼ ځیني نغـــــــمې وباسئ

د معرفت له ساز و سرُ نه مو خوند وا نه خیستو

له خپل ځــانه په خپل رســـــــم، ترانې وباســـــئ

سپیځلي دین په مدعا باندی مــو، شـــک کړو پیدا

چې هر قـــدم کې له خپل ګیډې نه فــــتوې وباسئ

چې صداقت موپه رښتیاشي، ټول جهان ته ښکاره

ځانونه وڅــــــنډی، لسټونو نه، پـــــیالي وباســئ

یوه ســالم نیوکه نه وي ، چــــا د خـــــــولي وتلي

چې ســـــم د واره ،بیا له جیب ځیني ټاپې وباسئ

چیرته چې وي د علم و فن، اود تعـــــــلیم خبری

لکه دیوان له رڼائی نه ، تاســـي خـــــپې وباسئ

تاته ښـــودلې دي دښــــــمن د بربادۍ درســـونه

چې مکتبو او جـــــوماتو ځــــــیني لمبې وباسئ