باز آغاز تب و بغض گلوگیر است و من
اشک و آه و حسرت فقدان تاثیر است و من
باز دل آماجگاه دشنه و تیر است و من
باز روز آمد به پایان شامِ دلگیر است و من
تا سحر سودایِ آن زلفِ چو زنجیر است و من
عزیزی غزنوی
می رسد روزی که گلزار و چمن پرگل شود
نغمه ها خواند قناری خوش نوا بلبل شود
قحط سال عشرت وعیش وطرب گردد تمام
ساغر واژون ما بار دگر پر مل شود
میوند میوندوال
له یو بل نه ځاریږئ! کله دا حفظَه الله، کله آ حفظَه الله
پخپلو کې تاویږئ! کله دا حفظه الله، کله آ حفظه الله
ږدم دې سترگې د ښکالو تر سیوري لاندې
چې راشنې شي ستا د پښو تر سیوري لاندې
پرې چې شپه وروڼومه تر سهاره
ستا د سترگو د ډيوو تر سيوري لاندې
سید عبید الله نادر
لنډه کیسه د رهی معیری د یو شعر ژباړه په پښتو ادب کې
سید عبید الله نادر
شاهان ټول ولاړل او قصرونه ، پر ځای پاتي شول
شا او ګدا مړه شول ، خو دنیا پرځای پاتي شوه
ای د عشق سپوږمۍ ، لږ وغوړیږه
او ته ای دمینې بارانه ووریږه
د عبدالملک پرهیز ژباړه
بېګا چې ومې تړه ور، مست په شراب مې کړله
سپوږمۍ چې څومره ور واهه له ور ځواب مې کړله
د ختا ترک دې ولیده ، زما د ځان دښمن شو
په درست ژوندون ، په خطا ما د دوست خطاب کوله
شعر از: جمال ناصر اصولي
برگردان: عزیزی غزنوی
این مردم شخ بروت تاریخ ما
جانا می دانی ما حالا چه کار می کنیم؟
ما خانه و مکتب را آتش می زنیم
ما کودکان را در شکم مادر می کشیم
ما بازار ها را ویران می کنیم
