دپشتنو جرګی ته پیام
غزل
نی جبین سای حرم نی مست جام باده ام
نی به دیرم الفت و نی تن به خفت داده ام
فارغم از تقیه و تقوا و تزویر و ریا
نی به دام زهد خشک واعظان افتاده ام
خم نه می گردد سرم در پیشگاه هیچ کس
عشق بت دارم بدل از کین و دین آزاده ام
باده نوش سرخوشم میخانه دارم در بغل
در ادبگاه وفا تا پای جان استاده ام
راه من اینست و نقد کفر و دین من همین
هان نه پنداری بیابان گردم و بی جاده ام
پاک زادم پاک زیدم پاک می میرم که من
فطرت پاکیزه دارم از بد و رد ساده ام
سوزناک آمد اگر شعر ترم عیبم مکن
آتشین طبعم عزیزا در جهنم زاده ام
عزیزی غزنوی
تورنتو/کانادا
خوار ایمانونه او عقیدې
سید عبید الله نادر
چې د ښــــځو د بوټانو په کړســایي
په هر ځلي یې ماتــیږي ، اودسونه
زمـــــونږ د مــلایانو او زاهــــدانو
دومره خوار دي عقیدې او ایمانونه
د میني آیتونه
ځولي ځولۍ ګلونه په لمنو کې مــــــــو راوړئ
د میني آیــــتونه،په خپل زړونو کې مو راوړئ
چې زړونه شي ملهم، په ګوهرینو ټکو باندی
دا ټولي سره غونډ کړئ پیغامونو کې مو راوړئ
د محبت فضا
خپل ځـــانونه د یو بل ځـیني، قربان کړئ
نړیدلي خــــپلي خــــونې مـــو ودان کړئ
چې فضا د محــبت هر خــــــوا خوره شي
معرفت په شمعی زړونه مو روښان کړئ
عاجزی
که سرونه په ګریوانه کړو خــپل ښکته
عاجزۍ به مونږته، ولګــــــــــیږي پته
سمندر د معرفت به له مونږ جوړ شي
خواهــشات که چـــیری ووهو، په لته
دردمنو غمخوارانوته
دا چې مـونږه نازوي، ته قـــدرمن یې
په زخمونو د عالم باندی، خوږمن یې
تیروي د عمر شـــپي، په اندیښنو کې
د وطن په درد و غم باندی غمجن یې
د بیباکانو خیر
تش تصور کې ، خپل سوچونه وهم
د ګل په ســــیوری کې خوبونه وهم
د بــیباکانو نه، دا خــــــیر پاتي دی
چې نن اوږده اوږده مـــــزلونه وهم
ډار
زلمی نصرت
لــه قـلـمـداره کــیــنــه ور ډاریـــږم
لـــه بـــا سواده ځـــنــاور ډاریــږم
په یــوه سـتـنـه مـاشـومـان چې وژني
ددې سـتـن لــه فــنــاور ډاریـــږم
شکنجه گاه چې جـوړوي اقــرار تــه
ددې مـعـمـار لـه در او ور ډاریــږم
چې کړي مسموم په مهارت زندانیان
لـــه دې بې نــنــگــه دلاور ډاریـــږم
چـې قـلـم پـریـږدي مـاشینگڼه واخلي
ددې شاعر له دې هنر ډاریـــږم
چې مې فـتـوا د مرگ اسانه ورکـړي
ددې ملا لــه هــــر بــاور ډاریــږم
نـصـرتــه پـریـږده د ملا خــبــرې
زه اوس لـه یـار او لـه یاور ډاریـــږم
دنمارک ـ وایله
١٦.٠٩.٢٠١٨
