عزیزی غزنوی

می رسد روزی که گلزار و چمن پرگل شود
نغمه ها خواند قناری خوش نوا بلبل شود
قحط سال عشرت وعیش وطرب گردد تمام
ساغر واژون ما بار دگر پر مل شود

 

ږدم دې سترگې د ښکالو تر سیوري لاندې

چې راشنې شي ستا د پښو تر سیوري لاندې

پرې چې شپه وروڼومه تر سهاره

ستا د سترگو د ډيوو تر سيوري لاندې

[بيا هم غزل مينانوته]:

څومره زغمم ناورینونه ، خو جهان راخبر نه شو

په دا دومره ستورو سترگو روڼ اسمان راخبر نه شو

دا په څه چم دانگې وانگې، کړم د تور وحشت داړونکو

په ټول ښار کې غوږ تر غوږه ، یو انسان راخبر نه شو

زیاتې مقالې …