[بيا هم غزل مينانوته]:

څومره زغمم ناورینونه ، خو جهان راخبر نه شو

په دا دومره ستورو سترگو روڼ اسمان راخبر نه شو

دا په څه چم دانگې وانگې، کړم د تور وحشت داړونکو

په ټول ښار کې غوږ تر غوږه ، یو انسان راخبر نه شو

آدمی را گر نه بودستی زبان
مرغ و مور از فتنه بود اندر امان
در جهان هرگز نبود این اختناق
این همه آدمکشی ها و نفاق

با مکر و حیله کودن و کور و کرت کنند
در منجلاب ملعبه پا تا سرت کنند
بد بین علم و مردم دانشورت کنند
ترسم ز فرط شعبده چندان خرت کنند
تا داستان عشق وطن باورت کنند