فکر انسانی بیابد وحدت و حمد خدا
راه یزدان کی بود محدود کیش و انبیا
زینت عقل بر دمد آن بینش و رخشندگی
تا بیابی مصلحت اندر طریق اعتلا
فکر انسانی بیابد وحدت و حمد خدا
راه یزدان کی بود محدود کیش و انبیا
زینت عقل بر دمد آن بینش و رخشندگی
تا بیابی مصلحت اندر طریق اعتلا
له لورا لورې نه تنا شته
نه وریږي ږلۍ،
نه د ګلپاڼو پر مخ
شته د باران هه څپڅپالې ښکالو
نه را وریږي
ای کاش در جهان اثر از بغض و کین نه بود
یکدل ز رنج و غصه و حسرت غمین نه بود
چیزی به نام خصم بشر در زمین نه بود
ای کاش در میان بشر جنگ دین نه بود
غوغا و فتنه بر سر دین این چنین نه بود
دشمن زشت و زمخت نوع انسان است فقر
تیشه اندر ریشه های نخل وجدان است فقر
مایۀ بی دانشی و جنگ و نیرنگ و نفاق
در میان جملۀ افراد و اوطان است فقر