پردې ځمکه باور نشته چې تر څو ده
ماته شوې پوقانه سر د اوبو ده
ولې داسې يې بېغم او بې خبره
مست توفان د سمندر په پاڅېدو ده

میرویس نجیبي 

دا مې د دلبر تصویر
ګورم یی اکثر تصویر 
نور به چاته نه ګورم
نه چې شي خبر تصویر

دِکـــــــېــــږدیـــــوپــــښتــنو پـــښتــــو ســــاتــــــــــــلې

دښـــارونــــــــو پــښتـــــنوده ورکــــــــــــه کــــړې

 

بوره مورده هره ورځ یې ځامن مړه وي

دشـمـنانـــو ږبـــــله کـــــړې خــواره کـــړې

دا زموږ د سترګو وړاندی، "غنی" ګوره څه تیر یزي
یــو با تور ملت غرقیږی، یو مظبوط وطن نړیږی
یوه دنیا د برم او بذل، یوه نړۍ د میړنیو
د غروب په لوری درومی، د تاریخ له پاڼو لویږی

زیاتې مقالې …