محمد عالم افتخار
با درود ها به همه نیک اندیشان و نیکوکاران!
سلامی دیگرگونه به وطن و وطنداران، سلامی به افغانستان و انسانستان!
نمیخواهم با برهنه کردن چونی و چرایی سخن؛ خدای زیبایی و نیکویی را کم سپاسی کنم!
گپی از نام و نامه و تحفه عزیزی از دیر ها رفته سفر(هجرت) است؛ عزیزی که همبازی پسران و دختران بزرگتر و میانی ام بود
حاالت
نه شبنم په گلو اوری
نه بلبل ګالن ته ګوری
نه د یا ر د زلفو مشک
په مشام کی می خپوری
پاتې په ضمیمه کې
در نور سرخ تجربت شش هزار سال؛
محمد عالم افتخار
پس از تقدیم چکامه «سرودی برای افغانستان»(1) پیام های تشویقی و نوازشگرانه زیادی از هموطنان درون و بیرون افغانستان دریافت نمودم. خواهر بلند نظری که ید طولا در شعر و موسیقی نیز دارند؛ با تلاش شورانگیز مرا یافته و فرمایش خود را برایم رسانیدند:
بلبله
د نرۍ لښتې پر سوکه بره ناسته ده بلبله
د تند باد څپو ته ټینګه په ډاډ ناسته ده بلبله
که هر څو لښته په زوره ښکته پورته ځي تروره
خو بې خيال ډېره مغروزه هلته ناسته ده بلبله
