ه تېر پسې
د ماشومانو لپاره رومان 
لیکوال : پاول وان لون 
پښتو کوونکی : یوسف هېواددوست 
دریمه برخه 
۳
د ژویو د خرڅلاو مغازه 
کله چې دتیس ، ووتر او سیتا له ښوونځي څخه د باندې ووتل  پام یې شو چې  ښاغلی  فرانس د واټ په یوه ګوښه کې په چټکۍ سره ورک شو ،دنیس وویل : (( راځۍ ما پسې راځئ باید ویې څارو )) سیتا خپل ځای کې ودرېده : (( زه تاسو سره نه یمه ،

په تېر پسې
د ماشومانو لپاره رومان 
لیکوال : پاول وان لون 
پښتو کوونکی : یوسف هېواددوست 
دویمه برخه 
۲
پرانیستې خوله 
ښاغلي فرانس لکه هغه چا چې وغواړي په لامبو کې لاندې غوټه ووهي ، په خپله سینه کې خپله ساه بنده کړه  او یو ناڅاپه یې وویل : (( صبر وکړۍ ! لومړی باید تاسو قسم یاد کړۍ چې زما راز به هېڅ  چا ته نه وایۍ )) . ټولو ټولګي والو  سره یو ځای وویل : (( قسم یادوو )) .دنیس په داسې حال کې چې رخه یې کوله جیغه یې کړه : (( که همدا اوس دې خپل راز موږ ته و نه وایې ، نور نو ستا یوه خبره نه اورو )). ښاغلي فرانس د هغه پر اوږو لاس کېښود  (( همداسې ده دنیس ! رښتیا ووایم

پامیر زیارمل
(لومړۍ برخه)
یادونه: «رېښتینی دین» د رېښتینو پېښو پر بنسټ لیکل شوی دی

تاج محمد د ۲۰۰۱ زېږدي کال د اکتور میاشتې په اوومه نېټه، کله چې امریکایانو په افغانستان کې پوځي عملیات پیل کړل،  نړۍ ته سترګې وغوړولې. تاج محمد د نوي پېر رېښتینی زوی و: کله چې یې عمر ۱۵ کالو ته ورسېد، نو هغه د دې نړۍ د ټولو حرامو شیانو خوند څکلی و. د کابل په «ډيپلومات» نامه نڅاځي کې داسې څوک نه و، چې له تاج محمد سره د شرابو څښلو او نجنو ته په پیسو ورکولو کې سیالي وکولای شي

لیکوال : پاول وان لون      د ماشومانو لپاره ناول
پښتو کوونکی : یوسف هېواددوست
کاکا طوطي او ټولو لګ لګانو ته ډالۍ
ژباړونکی : زموږ د وخت ټولو چونګښانو ته ډالۍ 
لومړۍ برخه 
یو مهم راز 
همدا چې ښوونکی  ټولګې ته راننوت ،په قدم وهلو یې پیل وکړ ، یو ناڅاپه ودرېد  او زده کوونکو ته یې وویل : (( زه یو مهم راز لرم )) .هلکانو ژر خپل رنګه پنسلونه پر میزونو کېښودل  او په حیرانتیا سره یې ښاغلي فرانس ته وکتل .
سیتا وپوښتل : (( ښاغلی فرانس تاسو څه مهم راز لرۍ ؟)) .سیتا یوه وړه تورپوټکې نجلی وه چې له خپلو تورو لنډو وېښتانو سره به تل د ټولګې په لومړي کتار کې کېناستله .،ښاغلی فرانس پرې ډېر ګران و نو ځکه به یې تل ویل : (( موږ د نړۍ ترټولو ښه ښوونکی لرو ))

د کېسې لیکوال : ډاکټر ببرک ارغند
ژباړندوی : س . سېلنی
پریشانه سړي د اپیمو د دستگاه تر شا په گونډو شو ، گړینگې اوږې یې وې ، الوتي بڼه یې درلوده ، دړد او رنځ یې په غمځپلې څېره کې څپې وهلې ، په داسې حال کې چې ډنگر ځان یې لکه د ولې پاڼه رېږدیده ، په شا نښتی نس یې را مات شو او لکه پنر بېرته خوشې کړی شو ، شیبه په شیبه یې له ځانه پوښتل :
« که زه هم باور وکړم ؟ که زه هم لاس و پښې پرېمینځم او نیت وکړم ؟ »

خوشال مزاروال

لنډه کیسه

- ورځ مو په خېر اغلې سارا!

-  ستاسو دې هم په خېر وي ښاغلی ځیګر!

- داسې بریښي لکه چې د سفر تابیا لرئ!