یوه خاطره یا لنډه کیسه
سید عبیدالله نادر
کال ۱۳۷۸ پیښاور د هجرت کلونه
د پیشاور د ګرمی موسم دی ،د عمومی سړک نه لیری ،په یوه چپه او آرامه کوڅه کې چې یوی لویی وني سیوری اچولی وو .د ونی سیوری لاندی یوافغان مهاجر د خپل ماشوم ځوی سره ناست دی .
یوه خاطره یا لنډه کیسه
سید عبیدالله نادر
کال ۱۳۷۸ پیښاور د هجرت کلونه
د پیشاور د ګرمی موسم دی ،د عمومی سړک نه لیری ،په یوه چپه او آرامه کوڅه کې چې یوی لویی وني سیوری اچولی وو .د ونی سیوری لاندی یوافغان مهاجر د خپل ماشوم ځوی سره ناست دی .
د ماشومانو لپاره ناول په تېر پسې
لیکوال : پاول وان لون
پښتو کوونکی : یوسف هېواددوست
نهمه برخه
د مټېق مچول
ټول زده کوونکي د کړکۍ څنګ ته راټول شول ، دنیس له کړکۍ ځان ځوړند کړ او د شنو بوټو خوا ته یې لاس ور اوږد کړ .دا نورو په داسې حال کې چې د کړکۍ پر هیندارو خپلې پوزې نښلولې وې ، د باندې یې کتل
گابریل گارسیا مارکز
د عبدالملک پرهیز ژباړه
دا دریمه ورځ وه چې باران ورېده، پلایو او مېرمن يې د کور په انګړ کې دومره خرچنګان وژلي ول چې پلایو باید د کور له لوند انګړ څخه تېر شوی وای او مړه خرچنګان يې سمندر کې ارتولي وای، ماشوم ټوله شپه تبه لرله او هغوي فکر کاوه چې علت يې همدغه بد بوی ؤ.
دوهم داستان
.
نویسنده : سګرون شریواستوا
مترجم : ذبیح الله آسمایی
سیما که درچوکی عقب موتر با برادرش نشسته بود ، رویش را به طرف او دور داده ګفت :
«باز باران میباره.»
امان ګفت:
«صبح هم به اندازه کافی میبارید.»
سیما با خود ګفت که هر روز رخصتی در نانیتال باران میبارد.
دشواری راه کوهستانها ، خوردن غذای اروپایی در هوتل و شوخیهای امان برادر خوردش سفر را جنجالی میساخت ؛ در حالیکه در آیینه عقب نما چشمهای پدرش را میدید ، ګفت :
وانیشا ارزو داشت درخانه باشد. او میدانست که همه او را ملامت میکنند. کاکا ، عمه و بچه کاکای او و بالاخره همه او را مورد ملامت قرار میدهند ؛ مګر بچه کاکای او بیشتر از همه در ملامتی اش سهم داشت. پسر کاکایش بالای میز چای به هیچ چیز دست نمیزد. وانیشا میدانست که او حق به جانب است. خودش نیز توانایی ان را نداشت تا چیزی بخورد. البته تنها سګ او نه مرده بود ؛ بلکه سګ پسر کاکایش نیز بود.
خوشال مزاروال
لنډه کیسه
له لږې شیبې وروسته دینو ګل په خپل نوي کور کې سترګې غړوي. څلورو خواوو ته په څکو ګوري. تندی یې تریوییږي. نورې ګونځې او موړې په کې راټوکیږي. کور ورته لنډ تنګ او زړه تنګی برېښي. د تسپو د دانو په څېر غوټي یې په مرۍ کې راڅرګندیږي. ګروم (عُقده) یې لاپسې ستونی مروړي. له ځانه سره په خبرو کیږي. وایي