در شفاخانه دو بیمار٬ در یک اتاق بستری بودند؛ یکی از بیماران اجازه داشت هر روز بعد از ظهر یک ساعت روی تختش که کنار پنجره اتاق بود٬ بنشیند.

ولی بیمار دیگر مجبور بود هیچ تکانی نخورد و همیشه پشت به هم اتاقی اش روی تخت بخوابد . آنها ساعت ها در مورد همسر ٬ خانواده و دوران سربازی شان صحبت میکردند و هر روز بعدازظهر بیماری که تختش کنار پنجره بود می نشست و تمام چیزهایی را که بیرون از پنجره می دید برای هم اتاقی اش توصیف میکرد . پنچره رو به یک پارک بود که دریاچه ی زیبایی داشت ٬ مرغابی ها و قوها در دریاچه شنا میکردند و کودکان با قایق های تفریحی در آب سرگرم بودند . درختان کهن

د کېسې لېکونکې : دکتور ببرک ارغند :2

ژباړن س . سېلنی :

د خرابات تنگه او دوړنه کوڅه له ېوازېتوبه هوو وهله او دلته هلته د کوڅې د پاسه ېونیم مړتت څراغ بلېده .
د صابر د کور مخې ته چې ورسېدم ، ودرېدم ، تا به وېل ځان مې سوړ او بې واکه کېده او پښو مې د تللو ځواک ندرلود ، خېال ته مې راغی چې وخت له تگ څخه دریدلی و او ځمکه پر خپل چاپېر نه گرځېده او ستوري په پورته هندارو کې نه ورښکارېدل ، ېواځې د ساز ناڅرگند غږ په هوا کې څپې وهلې او د سنتور پرېکېنده نالښت د کړکۍ له درزو او چاودو د کوڅې لاندې بهېده .
پورته مې وکتل ېو مړتتې رڼا د صابر پاسنۍ کوټه رڼا کړې وه او د کوپ سړي سېوری د کړکۍ پر سپينې پردې لوېدلی و او د ساز له نغمو سره کيڼ و ښي خوا ټيټېده راټيټېده

اسدالله غيرت / پکتيا

نيمه شپه ده ، هرې خواته خاموشۍ خپلې وزرې غوړولي دي ، د اسمان په ټتر ځليدونکي ستوري شغلې کوي ، خلک د مرګ ورور ؛ خوب په خپله غيږه کې ټينګ نيولي دي ، شپه ورو ورو د ديوالي ساعت له ستنو تيريږي او سحر ته ورغاړي وځي .

د کوټې په ګوټ کې ناست مين ؛ د تکې تورې شپې تر شاه د خپلې بې وسۍ اوښکې څاڅوي . ژاړي ، اسويلي کاږي او د خپل بې وفا ملګري د لاسه خدای ته فرياد کوي .

په ژړا ژړا کې د بې وفا ملګرو کيسه تکراروي او په لپو لپو اوښکې تر خاورو جاروي . پرلپسې اسويلي د هوا څپو ته سپاري او ځان ته په ښيرو خوله پرانيزي

نویسنده: انوپا لال
مترجم: ذبیح ا لله آسمایی
مونا بکس کتابهایش را بالای تخت خوابش انداخته به طرف مادرش دید و گفت:
«مادر ، حدس بزن ، او دوباره آمد.»
مادر گفت:
«خبر خوش اس. مه همیشه فکر میکردم که بسیار نادرست اس که معلم ورزیده مانند آقای وایوک درم راج که برای یک مدت شما را انگلیسی درس میداد ، مکتب را ترک کنه.»
مونا گفت:
«او به خاطر درس خواندن برای مدت یکسال رفت ، مگر مادر، چطور فامیدی که مه در مورد وایوک درم راج گپ میزنم.»
مادر ، درحالیکه برایش چشمک زد ، گفت:

نویسنده : دیپا اګروال
مترجم : ذبیح الله ِآسمایی
صدای پای کسی که از ایستګاه موتر به طرف شان در حرکت بود به ګوش میرسید. پوروا رویش را دور داد. او پسری را دید که بعضا در همین چهار طرف به چشم میخورد. البته انها در این اواخر تازه به انجا کوچ کرده بودند. درحالیکه پسرک با چشمهای تیزش نګاه میکرد ، ګفت:
« سلام »
شروټی خواهر نه ساله پوروا به عقب نګاه کرد ، پوز خند زد و ګفت :
« سلام »
اما پوروا که قد بلند و باریک داشت و پانزده ساله بود تکان خورد ؛ درحالیکه پسرک به طرف شان می امد. او با قهر ګفت :

ذبیح
سرلیک : د ماشومانو لپاره کیسه
وای یوه ورځ په یوه ختم خیرات کې
شپږ نفره قاریان سره راټول شول 
په یوه غوري د خوارک باندی
نو اوس څی ګوري په غوري
کی خواړه بی هده زیات ګرم دي
نو په د وخت کې په د ټولو شپږو نفرو
قاري صاحبانو کې د یوه قاري صاحب
یوه سترګه جوړه وه لیدل یی کول