دودیال
سمنک درجوش ما چمچه زنیم
دیګران در خواب ما دفچه زنیم
***
مادرم مانند زنان دیګر قدیمی، برای تقویم حساب خودش را داشت و پدرم حساب خودش را و اما؛ ما مکتبی ها(من وبرادرم) حساب خود را داشتیم، اینک برایتان قصه میکنم:
پدر اول حوت را شست وشکست مینامید، واضح است که هدف از شست، سپری شدن ایام زمستان وکاهش سردی و برفباری وهدف از شکست، شکستن یخهای زمستانی بود. ولی بازهم از (شکست) مطمئن نمیبود، و اضافه میکرد (حوت اگه حوتی کُنه موشاره ده قوتی کُنه). گویا برای ما بچه ها اخطار میداد که نباید غافل بود!