لومړۍ برخه

اسدالله غيرت

سلامونه او نيکې هيلې !

له هر څه مخکې اړينه ګڼم چې ووايم ، کله چې زه د ښار په لېسه کې په زده کړو بوخت وم ، ستا د لياقت او اخلاقو خبرې مې ډيرې اوريدې ، ما نه منله چې د کلي په لېسه کې دې داسې با استعداده زده کوونکي شتون ولري .

خو کله چې ما د ښار له لېسې څخه د کلي ښوونځي ته سه پارچه راوړه ، ستا پوهه او اخلاق مې له نيږدې وليدل ، زښت ډير درنه متاثره شوم

 برگرفته از کتاب ((اتنو لنگويستيک ص ۵۸۵-۵۸۷))

پوهاند دکتور زيار

برگردان - س . سيلنی 

پښتو "پشتو"

پښتو( pƏxtȯ tȯ, PƏštȯ,ṣPƏ PƏẋtȯ, )

جشن ملی - تاریخی نوروز و حلول سال نو ( 1397 ه ، ش ) به تمام كسانیكه ازین جشن و ازین روز تجلیل مینمایند و بمردم شریف افغانستان در داخل و خارج و منجمله افغانان مقیم اروپا ، همسلكان عزیز و اعضای محترم انجمن ، مبارك و پر میمنت باد.
استقبال از نوروز باستان و سال نو ، با تمام مصایب و آلام ، ارج گذاری به تاریخ كهن ، ارزشهای ملی و باور به تغیر ، امید و رستاخیز است كه بهار و رستگاری مصداق عینی و طبعیی ان میباشد.
گذار بسال نو به مفهوم ان است كه متاٌسفانه سال دیگر به غمها و الام مردم ایزاد و تراژیدی خونبار افغانستان درین سال كماكان با حوادث هولناك تروریستی و نقض خشن حقوق بشری ، رقم خورده است

پوهندوی دوکتور سیدحسام »مل«.
-------------------------------------
دنړی خلک دستا په راتګ سره خوشحا لی کوی ، پیغلی ستا رنګا رنګ ګالن پخپل وربل کی
ټومبی ، بلبالنو ستا په چمنونوا وباغونو کی د ګل له شوقه نڅا کوی اودګلونو په چاپیلایر کی طواف
کوی ، سهارنی نسیم دستا دګالنو اود ګلبوټی عطراو خوشبوی هرخواته خپروی ، په ویالو کی داوبه
شره هار په سور اوپه تال سره نغمی غږوی دستا په راتګ سره دښتی او صحرا زرغون
جامی اغوندی دغاټول ګالن د ستا دغرونو اوپه رغونو کی سور رنګ غالی غوړوی

فقیر احمد عزیزی غزنوی
نوروز ای الهۀ دوران خوش آمدی
با موج گل بشانهٔ توفان خوش آمدی

نوروز شگفت انگیز فرا میرسد!
نوروز زیبا ترین و کهنترین جشن مردم ماست، نوروز را گرامی میداریم و برای تجلیل از نوروز جشن پرشکوهی آماده میسازیم .
آنگاه که در سرزمین دلهای غمبار ما گلهای امید جوانه میزند نوروز است، نوروز شگفت انگیز برای زندگی به ما، پایداری و توان می بخشد، نوروز دلهای غمگین را شاد و زمین یخزده را گلباران میکند، نوروز را با اندیشه ها و آرزو های نو آغاز کنیم

 بلقیس » مل «
روز اول سال روز هستی جهان است .
بهار را احساس میکنم .
نو روز ما !
در آستان و جایگاه تولدت سالم میفرستم .
اقوام آریایی تولد آفتاب را جشن میگرفتند که این رسم تا حال دوام دارد .
نو روز بلور چشمه خرد را چون ساغری بدست گرفته و به تشنه گان جام جانبخش می بخشد .
ما در آغازین نو روز صدای مرغکان را میشنویم که زمزمه عشق را نوید میدهند ودراین عشق
چشمانی وجود دارد که در پرتو آن بهار نهفته است

ادامه درضمیمه