پوهندوی دوکتور سیدحسام »مل«.
-------------------------------------
دنړی خلک دستا په راتګ سره خوشحا لی کوی ، پیغلی ستا رنګا رنګ ګالن پخپل وربل کی
ټومبی ، بلبالنو ستا په چمنونوا وباغونو کی د ګل له شوقه نڅا کوی اودګلونو په چاپیلایر کی طواف
کوی ، سهارنی نسیم دستا دګالنو اود ګلبوټی عطراو خوشبوی هرخواته خپروی ، په ویالو کی داوبه
شره هار په سور اوپه تال سره نغمی غږوی دستا په راتګ سره دښتی او صحرا زرغون
جامی اغوندی دغاټول ګالن د ستا دغرونو اوپه رغونو کی سور رنګ غالی غوړوی

فقیر احمد عزیزی غزنوی
نوروز ای الهۀ دوران خوش آمدی
با موج گل بشانهٔ توفان خوش آمدی

نوروز شگفت انگیز فرا میرسد!
نوروز زیبا ترین و کهنترین جشن مردم ماست، نوروز را گرامی میداریم و برای تجلیل از نوروز جشن پرشکوهی آماده میسازیم .
آنگاه که در سرزمین دلهای غمبار ما گلهای امید جوانه میزند نوروز است، نوروز شگفت انگیز برای زندگی به ما، پایداری و توان می بخشد، نوروز دلهای غمگین را شاد و زمین یخزده را گلباران میکند، نوروز را با اندیشه ها و آرزو های نو آغاز کنیم

 بلقیس » مل «
روز اول سال روز هستی جهان است .
بهار را احساس میکنم .
نو روز ما !
در آستان و جایگاه تولدت سالم میفرستم .
اقوام آریایی تولد آفتاب را جشن میگرفتند که این رسم تا حال دوام دارد .
نو روز بلور چشمه خرد را چون ساغری بدست گرفته و به تشنه گان جام جانبخش می بخشد .
ما در آغازین نو روز صدای مرغکان را میشنویم که زمزمه عشق را نوید میدهند ودراین عشق
چشمانی وجود دارد که در پرتو آن بهار نهفته است

ادامه درضمیمه

امین الدین  سعیدي – سعید افغاني

د حق  د لاری  د کلتوري مرکز  او
 د افغان  ستراتیژیک  څیړنې  مرکزمسول

سر محقق عبدالله جان  بختیانی   خدمتګار  زمونږ د هیـواد  او د سیمې مشهور نومیالی   عالم ، لیکوال ، تکړه څیړونکی،  منلی  شاعر  او ټولنیز  شخصیت  زمونږ د وطن د علم او فرهنګ ستر ستوری  دی۰

ددغه عالم شخصیت په هکله د هغه دوست او دژوند ملګری دکتور مولوي  محمد سعید  « سعید افغاني »  په کال ۱۳۲۵ کښې داسی لیکلي

"ازرباعی بیت آخرمیزند ناخن به دل"

خوانندهءارجمند!

این نبشته درواقع حرف هایی است راجع به اثرترجمه شدهءرباعیات ابوالمعانی میرزاعبدالقادربیدل به زبان پشتو توسط دوست ودانشمند جناب نجم الرحمن مواج واماپیش ازآنکه درباب این برگردان وویژه گی هایش صحبت هایی داشته باشم،خوبست پیرامون"رباعی"یااین قالب کوچک،ظریف تواءم بافراخنای محتواونوعی ازشعر حرف هایی بنگاریم

زبان راترجمان دل خوانده اند

وقلم را بیانگرزبان.

پس:

گفتار،آوازدل است

ونوشتارپیک آواز