"ازرباعی بیت آخرمیزند ناخن به دل"

خوانندهءارجمند!

این نبشته درواقع حرف هایی است راجع به اثرترجمه شدهءرباعیات ابوالمعانی میرزاعبدالقادربیدل به زبان پشتو توسط دوست ودانشمند جناب نجم الرحمن مواج واماپیش ازآنکه درباب این برگردان وویژه گی هایش صحبت هایی داشته باشم،خوبست پیرامون"رباعی"یااین قالب کوچک،ظریف تواءم بافراخنای محتواونوعی ازشعر حرف هایی بنگاریم

زبان راترجمان دل خوانده اند

وقلم را بیانگرزبان.

پس:

گفتار،آوازدل است

ونوشتارپیک آواز

زبان به معنی واقعی کلمه یک وسیله ارتباطی است که بنیان فرهنگ ها وتمدن هارا تشکیل داده است،اگرزبان گفتاروسپس زبان نوشتارنبود نه فرهنگ ونه تمدنی شکل می گرفت.واین مهارت ارتباطی راخداوندمتعال ارزانی داشت وانسانیت انسان راباید درزبان که مهندسی شده فکرواندیشهء آدمی است جستجوکرد.

اسدالله غيرت

د شپې دولس بجې دي ، تکه توره شپه ده ، د سيمې ډيری خلک په درانه خوب ويده دي ، د ځينو خټينو کورونو له کړکيو د څراغونو راوتونکي رڼا د سړي پام ځان ته اړوي ، په اسمان کې ځليدونکي ستوري لکه د پېغلې په ټيکري سريخ شوې سيتارې شغلې کوي ، په حجره کې ناست سپين ږيري له ډېرې خوشالۍ نه سره او سپين شي ، غواړي په شپه کې ددې کور د يوې پېغلې ژوند د سيمې د رواجونو په قالب کې واچوي او وروسته يې د خرڅولو نرخ معلوم کړي

زبان ( ژبه ) کلمه عام فهم است به ترجمه ضرورت ندارد.به حیث وسیلهء ایجاد ارتباط یعنی انتقال اطلاعات از شخص به شخص دیگرمیباشد.

 سیستم های ارتباطی در علم (Communication) زیاد است که زبان نامیده نمیشود مثلاً ارتباطات غیر لفظی مانند (body language) زبان اندام٬ علایم ترافیکی٬ ریموت کنترول تلویزیون٬ و غیره.

من َسر و توان نوشت یک نقد ادبی، چی رسد به شعری، را ندارم و نی در این خط چیزی می نویسم. اما، مه ِر پرویز شفیعی، فرزندش که در خط گسترش کارهای فرهنگی مایه گذارده است ـ با آن که من تا ٔ سروده های بارق کنون از نزدیک به دیدش توان نیافته ام ـ دفتر تازه شفیعی را که به کوشش خودش، نشر شده است، برایم ارسال نمود من را به آن واداشت تا دیدگاه ام ـ تنها و تنها دیدگاه ام ـ را در زمینه بنویسم. ،

ادامه در ضمیمه