عبدالملک پرهیز
هېنداره یم د ژوند زه حقایق بیانوم
تصویر د ښه او بدو برالا څرګندوم
چې ځان وینې هینداره کې غصه شې ولې ماته
زه هرڅه په خپل شان او بې ریا انځوروم
عزیزی غزنوی
هر کجا فقر و جهل سایه فگند
مردم اکثر دروغ می گویند
رهبر و والی و رئیس و وزیر
تا به عسکر دروغ می گویند
مفتی و مولوی و واعظ شهر
لا چې څومره ډېر زړیږي لا مستیږي
دا بد بخته درد د اور واخلي بلیږي
سترګې پټې کړم چې خدایه ته یې هېر کړې
غم دې ومسکیږي وخاندي خندیږي
گر تو ریاست طلبی فطرت عالی بنما
نه مقامیست زبهر هوس و کبر و هوا
بَنَگرخویش بهآیینهء کردار دریاب
مر ترا است همان منزلت و مهر و صفا