ای تویی پیشوای دین شیخ و ملا
می فریبی خلق با ریش و قبا
چون به قدرت آمدی ازراه دین
جنگ کفر و دین را کردی بپا
تهمت الحاد و کافر را زدی
هر که او نبود با توهمنوا
علم وصنعت را بدعت خوانده ای
از تمدن بر شدی بر قهقرا
دین و ایمان از برای رهبری
میگذاری مایه بر وهم و ریا
از برای نفع خود دستور دین
بر غلط تفسیر داری بر خطا
از غنیمت از چپاول گشته ای
همسر و همسان قارون در غنا
بهر حفظ قدرت و ملک و منال
قتل و غارت میکنی صد ناروا
با همه گند و فساد و شیطنت
طالب ریاست شدی باز بیحیا
چون بیازمودند یک بارش بری
خبث شان بر خلق باشد بر ملا
