گر تو ریاست طلبی فطرت عالی بنما
نه مقامیست زبهر هوس و کبر و هوا
بَنَگرخویش به‌آیینهء کردار دریاب
مر ترا است همان منزلت و مهر و صفا
بودی مزدور اجانب شدی دشمن به وطن
غارت و قتل روا داشتی زاحکام ریا
نشنیدید فغان و غم جانسوز ملت
گوش کر داشتید بر زجه وبر ناله وآه
داغ هردل نمودیست ز بیداد جهاد
نفرت و ننگ بود بر دل پرخون زشما
با چه رویی کنون می طلبی رائی ملت
کی فراموش شود آن همه زشتی و دغا
زفت و دارا شدهء از ثمر قتل و قتال
همه خواهان جوابند ازین ثروت و جا
بری این گفت تقاضای دل هموطنان
داد خواهند ازین خیانت واین جرم وجفا
ف.بری
