راځه چي چیرته الړ شو د مال له سترګو لیري
تر هغه مینه وکړو چی شو دواړه سره غلي
د هجر د حسرت له محدودی ځنی فارغ شو
آزاده مینه وکړو بی له مونډی اوتړي

نور په ضمیمه ‍ې 

 
آدمی را گر نه بودستی زبان
مرغ و مور از فتنه بود اندر امان
در جهان هرگز نبود این اختناق
این همه آدمکشی ها و نفاق


ژمی تېر دی لا تر اوسه خبر نه يی
پسرلي پستو وږمو باندې ویښ نه شوې
د وږمو د الهامي زیرو تر څنګه
د باران په ترانو باندې ویښ نه شوې

عزیز پرهیز ملکزي 
د ژوندون لړۍ ته ګورم چې غوڅيږي
هره ورځ یوه کړۍ ترينه بېللېږي
زړګی سوړشوګرمي یوړه ورنه ژمي
سپنيې واورې مې په مخ او سر ورېږي

زیاتې مقالې …