باز در وطن هیاهوی قدرت به پا شده

هر فتنه ګر طبیب دل بینوا شده

خواهند کلاه رهبری و قُلدری به سر

ګرګان به قصد رمه بهم  آشنا شده

د سوږمۍ سترګې شوې ډکې د غمونو له رودونو

پسرلی په وینو رنګ دي د باران له ټک ټکونو

دا د جنګ د خولې تړلو ماشومانو په سرو وینو

  نه مړېږي دا تبجن او جل وهلي د کلونو

هره ورځ مو پريښتې د سرو بمو په لمبو وژڼي

رژوي تنکي ګلان مو د جګړو په ناورینونو

ځۍ ویده شئ دا دنیا ډک له غمونو اودردو ده

سر مو کېږدئ د آسمان د پرېښتو په زنګنونو

ځئ ويده شئ د دنیا جلادان وياړ په جلادۍ کړي

ستاسې ویر کې  توتکۍ چاودې په زړه شي له غمونو

ځئ که هلته ته مو ماشوم زړه ته آرام تسکین پیداشي

لکه ستوري شئ ځلانده د آسمان په تورتمونو

ددې چپو ماشونو غږ بیان کړئ لوی آسمان ته

ولې ځمکه مو جوړ کړې له ډېر شر  او  له غمونو

میرویس نجیبي  

چې د اوښکو به جرګو جرګو کې ګرځي
ارمانونه د احساس  لمبو کې ګرځي
د ساقي د لاسه جام ځکه نسکور شو
چې نظر یی د قانون شملو کې ګرځي
د فلاح د لورې رو رانه غلط شو
یاد خو ځکه په زړو کیسو کې ګرځي
چیرې بیا به یی د حسن کیسه ګۍ وي
ځکه زړه مې د پردو دیرو کې ګرځي
دا خو ځکه چې ابرو د ژوند ګاڼه ده
پیغله مینه مې د زړه ورشو کې ګرځي
د روح پاڼې رنګینۍ ته څه په منډه
شاعر خیال ځکه په ګل کڅو کې ګرځي
چې د فکر په ټال زانګي میرویس ګوره
ستړی ستړی د اشنا کوڅو کې ګرځي