عزیزی غزنوی 

مطرب بیا و زخمه بتار رباب کن
فارغ  مرا ز تاب و تب اضطراب کن
روشن روان ز فیض دم آفتاب کن
صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

 
میرویس نجیبي 
پریده نه خورمه ډوډۍ طببعت مې وران دی
ډیرې مه وهه ناندرۍ طبعیت مې وران دی
سمه روغه انتروي مې ورته ورکړه
اوس په طمع د چیټۍ طبعیت مې وران دی

 

اسدالله غيرت/ پکتيا

 

ما څوک څه کوي غربته!

زه که مرم که پاتې کېږم

که له ځان سره ژاړيږم

که له زده کړو محروميږم


 اثر: میرعنایت الله سادات
" ناسازی زمانه "
نمیدانم چرا با ما نمیسازد ، زمانه ؟               مگرظالم پسند است، تا القیامه؟
فسون گردش کند در چرخ گردون                ولی ایستد درینجا ، با صد بهانه
زهر کنج و کنار ، سیل حریصان                  بگیرند با حیله ها ، مارا نشانه
چرا از خاک ما سازند گذرگاه ؟                  برای هر قاتل و دزد شبانه
چو مجنون آواره شد مردم ما                   به جرم عشق میهن ، از آشیانه
چرا ؟  فرماندۀ این خاک کردند                  یکی گمراه سابق ، از میانه
همه  نالند ازین رنج آفرین ها                 بخواهند داد خود ، نباشد ناشیانه
              چو گفتم مدعا ، آرم دلیل اش                     تو بشنو ! غمنامه ها ازهر کرانه
                                          خدایا ! بس کن رنج و عذابت               بفرما !  تا به ما سازد زمانه
                                                                             کالیفورنیا -  اکتوبر 2012
                                                          

زیاتې مقالې …