فقیر احمد عزیزی غزنوی
زندگی بخشید چندانم هوای سوختن
کز بُن هر مو طراود اشتهای سوختن
دود من هم دارد آهنگ رسای سوختن
کس چو شمع من نه بوده ست آشنای سوختن
گرد داغم داغ شد سر تا به پای سوختن
مظهر نور خدا
مید رخشد نور خورشید با صفا
گر نباشد تیره ابری بر فضا
قلب پاک عاری زاوهام و فریب
مظهر حق باشد و نور خدا
کی شود مقرون ذات کردگار
د رڼا په لور
پردې ځمکه باور نشته چې تر څو ده
ماته شوې پوقانه سر د اوبو ده
ولې داسې يې بېغم او بې خبره
مست توفان د سمندر په پاڅېدو ده
تصویر
میرویس نجیبي
دا مې د دلبر تصویر
ګورم یی اکثر تصویر
نور به چاته نه ګورم
نه چې شي خبر تصویر
