آئیــــــن محبــــــت بـــــــــود آیینه یزدان
راه دگـــرت نیست بجـــــز مـشرب انسان
عقل وخــــردت راه نمـــــاید بـــــه تعالی
تو جنس فلک تازی و نـــی همسر حیوان
بغض وحسد وکینه شراریست جهان سوز
با ظلمــــــت اندیشه نیـــابی رۀ احسان
گر حرص بورزی زپی مکنت و ثروت
هم غاصب حق گردی و هم ظالم دوران
از خیره سری درپی تفریق و دو راهی
بر بــــــاد رود ملـــــــت آشفته و حیران
پا بـــــوس هـــوس راحت و آرام ندارد
قارون چو بود چشم گدایش همه حرمان
وارستگیی هردوجهان نیست بری جز
با مــــذهب انسانیت و عشق به انسان
