میرویس نجیبي 
بس دی یاره ظلم مه کوه ما خپل که
خدای لپاره لونګین سره مې مل که
چې مدام دې بس د مخ په ننداره یم
یاره ګل مې د رخسار یا د وربل که

دا ژوند لنډ د څو شپو ورځو ولې غم کې تل تېرېږي
د چا اوښکې پر مخ څاڅي د چا زړه په اور سوزېږي

دلته ظلم له حده تير دى په تيارو کې زموږ ژوند دى
لاره ورکه له هرچا نه وچ لامده په کې سوزېږي

ای وطندار خانهء خود را خودت ویران مکن

حرمت این خاک را بازیچه دزدان مکن

سر بلند بایست زیست  بر عزت و شان وطن

بر اجانب خویش را چون برده بر فرمان مکن

ګر تویی فرزند راستین وطن در ګیر ودار

جز برای حفظ میهن جان خود قربان مکن

جنګ تحمیلیست برپادر وطن از شرق وغرب

 از برای نفع دشمن  ماجرا بنیان مکن

مردی و مردانګی در وحدت و مجد و رفاست

با کدورت در وطن تحریک بر عصیان مکن

 می بر آید خلق افغان ، سر بلند زین ماجرا

روسیاه خود را به چشم ملت افغان مکن

این وطن پامال وهم و غفلت است دردا بری

جز برای وحدت و امن خامه بر دیوان مکن

ف.بری