محمد بشیر یوسفزوی

فساد هغه بدنامه اومنفوره پديده چې له بده مرغه په تېرو ۱۵ کلونو کې د افغانستان نوم ورسره تړل شوی وو، ځکه د پراخ اداري فساد له امله اکثره ادارې نه یوازې فاسدې بلکې فلج شوې هم وې، چې د ادارو منابع او مرسته شوې پیسې د موثر لګولو پرځای شخصي جیبونو ته تلې او حیف او میل کېدې.د ملي یووالي حکومت له جوړېدو دمخه زیات فساد په امنیتي او دفاعي سکتور او ارګانونو کې وو، ځکه د نړیوالو مرستو زیاته برخه همدغو بنسټونو ته ځانګړې شوې وې. په تېرو درې کالو کې د ادارو د اصلاح کولو او فساد ضد مبارزې په برخه کې د ملي یووالي حکومت د

اېمل پیاوړی

په تېرو اولسو کالو کې موږ ولیدل چې نشه یي توکي په برنامو، پالیسیو، ستراتیژیو، پروژو، تهدیدونو، ګواښونو او اخطارونو سره نه یوازې کم نشول، بلکې کال په کال زیات شول، دومره زیات شول چې له امله یې ځینې سیمې ناامنه شوې، جنګ هم ورسره تود شو او هم ورسره وغځېده او تر ټولو بده لا دا چې د نشه یي توکو تولید افغانستان ته د نړۍ په کچه د پوزې پېزوان وګرځېد

محمد روښان ښاد

نشه یي توکي هم د ترهګرۍ په څېر د انسانانو په بدمرغه کولو او وژلو کې لوی لاس لري، ځکه  پلازمېنه کابل کې سلګونه ځوانان او د پاخه عمر خلک په واټونو، کوڅو او د کابل سیند په غاړو لالهاند، سرګردان او له ځان بې خبره په بد حالت کې ګرځي. د دوی حالت واقعاً دردونکی دی.

په نشه یي توکو د دغو روږدو د حالت په لیدلو سره سړي ته وېره ودرېږي. وېره له دوه لاملونو یو دا چې خپل هېوادوال مو دغه بد او ناوړه وضعیت ته رسېدلي او په مصیبت مبتلا شوي دي او دویم له دې اړخه چې که چېرې د دغه افت مخه ونه نیول شي، اساسي چاره او تدابیر یې ونه

ګلرحمن رحماني

ملتونه په ملي ارزښتونو او مقدساتو ژوندي، راټول او متحد وي او په ګډه د خپلو ملي ارزښتونو ساتنه او پالنه کوي او په دې برخه کې حتی خپل سر، ځان او ژوند نه درېغوي. د افغانستان درې رنګه ملي بیرغ زموږ د تاریخي شالید او بېلابېلو حالتونو ترجماني کوي. یانې که موږ په دقت خپل ملي بیرغ ته ځیر شو، نو زموږ د زرګونو کلونو تراژیدۍ، بریاوې او سرښندنې زموږ د بیرغ په تور، سور او زرغون رنګونو کې نغښتې دي

محمد روښان ښاد

نشه یي توکي هم د ترهګرۍ په څېر د انسانانو په بدمرغه کولو او وژلو کې لوی لاس لري، ځکه  پلازمېنه کابل کې سلګونه ځوانان او د پاخه عمر خلک په واټونو، کوڅو او د کابل سیند په غاړو لالهاند، سرګردان او له ځان بې خبره په بد حالت کې ګرځي. د دوی حالت واقعاً دردونکی دی.

په نشه یي توکو د دغو روږدو د حالت په لیدلو سره سړي ته وېره ودرېږي. وېره له دوه لاملونو یو دا چې خپل هېوادوال مو دغه بد او ناوړه وضعیت ته رسېدلي او په مصیبت مبتلا شوي دي او دویم له دې اړخه چې که چېرې د دغه افت مخه ونه نیول شي، اساسي چاره او تدابیر یې ونه

اېمل پیاوړی

په تېرو اولسو کالو کې موږ ولیدل چې نشه یي توکي په برنامو، پالیسیو، ستراتیژیو، پروژو، تهدیدونو، ګواښونو او اخطارونو سره نه یوازې کم نشول، بلکې کال په کال زیات شول، دومره زیات شول چې له امله یې ځینې سیمې ناامنه شوې، جنګ هم ورسره تود شو او هم ورسره وغځېده او تر ټولو بده لا دا چې د نشه یي توکو تولید افغانستان ته د نړۍ په کچه د پوزې پېزوان وګرځېد

این مطلب را در ضمیمه  مطالعه فرماید

پوهندوی دوکتور سیدحسام »مل«
-------------------------------------

 بمنا سبت حلول هشت مارچ
 من با درنظر داشت موقف وسهم خستگی نا پذ یر زنان وبویژه زنان زحمتکش
افغانستان که با شیکیبایی و تحمل طا قت فرسا در تربیه وپرورش و تنظیم کا ر های
خانواده خود دراین شرایط دشوارجنگ که در تحت فشار شوهران تاریک اندیش قرون
وسطایی از یکطرف واز طرف دیگر در زیر بار هدایات و توصیه های مهمل و خیا لی
و توهمی گله ای ازبه اصطالح روحانیون اجیروهابی ومذهبیون قرون وسطای محبوس
در چهاردیوار خانه قراردارند بهترین تمنیات و ارزوهای خودرا بخاطر آزادی وبرابری
آنها از همچو شرایط ناگوار پیشکش نموده ارزو مندم روزی رسد که آنها به صفت انسان
های فارغ از هرگونه رنج ها آزاد گردند

ادامه در ضمیمه

ګلرحمن رحماني

هر کال د نړۍ په مختلفو هیوادونو کې په میلیونونو نارینه او ښځینه د مارچ اتمه د غونډو او ناستو په بڼه نمانځي. د مارچ اتمه په نیویارک کې د کتان د فابریکې د کارکوونکو ښځو مبارزې ته ور ګرځي ، چې په۱۸۵۷م  کال کې پیل شوې ده . د شلمې پېړۍ په لومړیو کې په کم مزد کار سختو او غیر انساني شرایطو هغه ښځې او نارینه چې یو ځای صنعتي فابریکو ته ننوتلي وو په دې مجبور کړل ، چې د دغو بې عدالتیو پر وړاندې منظمه او پلان شوې مبارزه پیل کړي . په دې ورځ د نساجۍ د یوې فابریکې ښځینه کارګرانو ، چې د جامو جوړولو په یوه لویه فابریکه کې یې کار

ګلرحمن رحماني

دا یو حقوقي اصل دی تر څو چي عدالت نه وي تامین سوی په ټولنه کې اصلاحات نه راځي. که مونږ خپلې ټولنې ته وګورو، نو ډیرې بې عدالتۍ، سرغړونې او زورواکي تر سترګو کېږي، چې د قانون د حاکمیت او اصلاحاتو له لارې په ټولنه کې پام وړ او مثبت بدلون رامنځته کېدلی شي.

کله چې د هېواد اوسېدونکي قانون لمړی پر ځان عملي نه کړي او بیا په ټولنه کې نورو اشخاصو ته لارښوونه ونه کړي، نو هیڅکله هغه هیواد پرمختګ نه شي کولی، مګر موږ وینو چې ځینې ډلې، افراد او اشخاصپه ټولنه کې د اصلاحاتو راوستو پر وړاندې خنډونه ایجادوي.