آئیــــــن محبــــــت بـــــــــود آیینه یزدان        

راه دگـــرت نیست بجـــــز مـشرب انسان

عقل وخــــردت راه نمـــــاید بـــــه تعالی    

تو جنس فلک تازی و نـــی همسر حیوان

هغه چې د وطنه نېکمرغي او ښکلا غلا دی
ددوی د ډېر ظلمونو هر سړی دلته په تنګ دی
د وینځو غلامان دلته هر لورې واکمني کړي
د سپو په شان غپېږي دا خاصیت يې د پلرو دی

       ف.بری

خوش آن کسی که خاطری را شاد میکند

از فتنه های وسوسه آزاد میکند

بر هر لبی که غنچه بود از شکست دل