باز کرکس ها به پرواز آمدند در آسمان

بر سر نعش ضعیف این وطن دارند فغان

بوی ګند طعمه دزدی و غارت در مشام

خورده اند از جان مردم سالها این ناکسان

عزیزی غزنوی

زندگی موج تب و تاب روان و پیکر است
نغمۀ این ساز سوز اضطراب محشر است
فارغ اند از شوق و بیم خلد و دوزخ میکشان
بندگی با مزد کار زاهد تن پرور است

 مدې تیرې شـــوې کلـــونه انتظار یو

  پـه خیالونو، تصورکـــې د روزګار یو

 دهر پوه او مبتکرپـــه تمه  ناست یو

لا یې ضعم ، کار نامو ته امیدوار یو