سیدعبیدالله نادر
له ښـــاره وځـــــم ،ویرانو کي یو انســـــــــان لټوم
د خپل دردمن زړګــي د پاره می درمــــــــان لټوم
چي په وینا یـــي روښــــــانیږي ،کوردلانو زړونه
په رمــوزاتو باندي پوي ، صـــــــــاحـــــبدلان لټوم
څو څلوریځي چې ټولینیزي بڼه لري
سید عبیدالله نادر
سمسور به دا وطن شي ، په زیار او په زحمت
آباد به دا وطـــــن شي ، په کــــــار او په همت
په مټو د ځـــــــوانانو ، په تدبیر د عــالمـــــانو
جوړیږي ، له ډاګــــونو ، ویرانو څــخه جنت
ګمراه شیخ ته
د تا سره می شیخه تضا د په اند یښنو دي
د ستا د بی الری عا مل لمسون د پردو دي
له عقله خپل کا ر نه اخلي داوهام سیند کی الهو یی
د حور اود غلما ن سره دی مینه له وختو دي
دعا
سید عبیدالله نادر
د شعر او ادب د برخي د پاره
کال ۱۳۷۹
دردمن چي ، په خــــپل ژبه د بلـــــبل په شــــان ګویا وي
په رموز د عشــــــــق پوه ، وي په دردونو آشــــــــنا وي
