سید عبید الله نادر  

ډیر کلنونه دمخه می یو څو کاله په یوه ځای کې چې سارا او بیدیا وه تیر کړل ،یو زما ښه دوست چې پر ما مهربانه وو ، ما ته یې یو لوی خالي انګړ د یو ډیر قوی هیکل غټ او ژوړ سپی سره راوسپاره ،چې زه په کې ژوند وکړم ،څو کاله می خپل ډوډۍ د سپی سره نیمایي کوله ،او سپی هم زما ساتنه د غلو نه کوله ،تر څو یو ورځي سپی ناروغه شو ،

نوشته کریم پوپل

در ولسوالی بلخ شریف زیارت وجود دارد که مردم آنرا بنام جوانمرد قصاب میگویند. در کنار این زیارت درخت خشکیده مملو از هزاران میخ وجود دارد. طوریکه مردم زمانیکه دندان درد میشوند غرض آرام ساختن درد در درخت میخ را می کوبند  بدین ترتیب روحاً تلقین میشوند که درد دندان شان کم میشود.

بقیه در ضمیمه

يو لنډه کيسه
پښتو کوونکی :يوسف هېواد دوست
ټوله شپه واوره وریدلې وه .بې وزلي او بې کوره بوډا د يوې کوډلې په لټه کې و .ځای يې نه درلود .يوازې او وږی و او هوا هم هره شېبه سړیده .له نېکمرغه يوه کوډله يې ومونده .دروازه يې وټکوله.له کوډلې سړی راووت او په کرکه يې هغه ته وکتل او ورته يې وويل :(( له دې ځايه ولاړ شه !))

دودیال

امتحانات چهارونیم ماهه ما پایان یافته بود و رخصتیهای تابستانی شروع شده بود. من وبرادرم غرض گذرانیدن ایام رخصتی با شوق و علاقه ی فراوان با پدرم یکجا عازم قریه ی اجدادی ما شدیم.  پدرم اکثراً غرض اشتراک در مراسم فاتحه، خرمن برداری، عروسیها و خبر گیری قلعه، باغ و زمینهایش به قریه میرفت. اما من وبرادرم مصروف دروس مکتب بودیم،

د عبدالملک پرهیز ژباړه

نژدې لس کاله دمخه له يوې داسې پېښې سره مخامخ شوم. ما په يو ښار کې ژوند کاوه. په اوړي کې د ښار هوا زیاته توده وه. ما غوښتل د دښتې لیدنه وکړم.  په ځنګل کې چکر وواهم او د شنو ونو سېل وکړم.

يوه لنډه کيسه
لیکوال: آزوپ .
راوي : ليوتولستوی
پښتو کوونکی :يوسف هېواد دوست

ګيدړه او مرغاوۍ خپلو کې ښه دوستان و.يوه ورځ کیدړې ،  د شپې ډوډي ته خپله ملګرې مرغاوۍ مېلمه کړه.