دودیال

(شپږمه برخه) 

افغانسان د خپل لرغوني تاریخ په اوږدو کې؛ نه یواځې دا چې د مدنیت څولورلارې او د تجارتی کارووانسرایونو مرکز و، بلکې زموږ نیکونه د کښت، مالداری، صنعت او متداوله علومو په برخه کې هم بیساري وو.

پوهنیار بشیرمومن 

              « زبان شهری است که هر شخص سنگی از آن را بنا کرده است» رالف والدو امرسون

روز 21 فیبروری از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری نامگذاری شده‌است. تاریج این روز بر میگردد به سال 1952 زمانی  كه زبان اردو به عنوان زبان رسمی ‌ در بنگلادش از جانب پاکستان تحمیل گردید.

دودیال

(پنځمه برخه)

د افغانستان بیلابیلو وختونو کې له بیلابیلو لوړو-ژورو او راز راز تاړاکونو سره مخامخ شوی دی، کله چې د هر تاړاک  او ټولنیز کړکیچ او بحران څپې لږڅه په دمه شو ی دی، نو زموږ نیکونو په دغه وقفه کې دخپل مدنی ژوند د عادي دوام،

څلورمه برخه

هنری تخلیقات، رغنده کار او د ژوند د رنګینیو انځور او د روزګار سړې- تودې د ملتونو دتاریخ یوه مهمه برخه وي. په تیره بیا هنری آثار د یو ملت د لوړ روح، د تمدن اوهڅوب ویاړ او د دوی د تاریخی دریځ څرګندونه کوي. دا ټول هغه څه دي چې دوی له نورو بیلوی او ځانګړی هویت وربښي.

دودیال

 (دريیمه برخه) 

په افغانستان کې هنر پالنه اود هنرونو درناوی 

ستر خوشحال بابا فرمایلی دي:

“ که هنر او طالع دواړه راته کیږدی، زه خوشحال به پکې خوښ کړم هنر.  “

***

پوهاند دوکتور م.ا. زيار

اکسفورډ- ۲۵ فېبروري۲۰۲۰

د سمندر نوې ادبي لاره

د پښتني- افغاني ټولنې د لا بدمرغۍ په بيه

لرغونی او منځني ادبي پېر په هر ډول،خو نوی پښتو شعر و ادب تر ډېره له عیني انځورونو او سېمبولو سره اړخونه بدلوي؛که څه هم په دې روستیو کې دلته او هلته د ذهني هغو ښايسته گڼې بېلگې رامنځته شوې، خود سمندر هومره پېچلي هم نه، چې دکافکا اېمپرېشنېستي هغه راوننگوي.