د خوشال مزاروال

لنډه کیسه

دا دی کال پوره شو چې زمونږ د کلیوالو پر روح و روان د وېرې او ترهې خپسه ناسته ده. دغې بلا د ټولو له سترګو خوب او سکون لوټلی دی. ان تر دې چې د تیارې په خورېدو سره ټول په خپلو جونګړ و ننوځي. د کلاوو ورونو ته کولپونه او اړمونه اچوي، او تر سهاره له کورونونه وځي.... اوس خود کلي په وستل او میداني کې، نه هغه د تنکیو ځوانانو ماښامنۍ لوبې او سات تېرۍ :

پښتو کوونکی: یوسف هېواددوست
مري یوه انګلیسي نجلۍ وه خو په روم کې یې ژوند کاوه .هغه شپږ کلنه وه.تېر کال مور یې ورته وویل : (( مري ، ته اوس نو شپږکلنه یې او دا یې وخت دی چې ښوونځي ته لاړه شې .ستا خامخا هغه ښوونځی خوښیږي ځکه یو ښایسته ښوونځی دی .))


یوسف هېواددوست 

له ډنمارکي منابعو څخه د یوسف هېواددوست ژباړه
سړي په هوټل کې خپله کوټه ترلاسه کړه .په کوټه کې یې یو کمپیوټر و،نوځکه خو یې وپتېیله چې خپلې مېرمنې ته یو برېښنالیک ولیکي .خو په تصادفی توګه دغه لیک اشتباها بل چاته ولېږل شو او پرته له دې چې اشتباه ته یې پام شي ،برېښنالیک یې ولېږه.


خوشال مزاروال
‏- اخ! ولې مې وهئ! ګنا مې څه ده!‏
په داسې اکر کې چې د سوکانو او لغتو باران دی پر ې، په روسي ‏‎ ‎بازاري‎ ‎ژبه ورته وایي:‏
‏- ژر شه! پیسې راو‎ ‎اخله،که نه بې مرګه دې نه پرېږدو!‏
‏- له کومه یې کړم!‏

سید عبیدالله نادر    

کال ۱۳۸۷ د ګردیز د ښار یوه خاطره                   

څرنګه چې د لاریو د موترونو ،د رنګ ورکولو په مهال کې ،رنګ ورکونکي ځیني شعرونه ،مصرې نثرونه او مطالب چې د هغوی د ذوق او سلیقی سره برابر وي ، او ډیر ځله د وخت او زمان سره هم سمون خوری ،هغه د موټرونو تر شا لیکي خو ځیني دا لیکني د با سواده او اهل ذوق او د علم خاوندانو د پاره هم پیغامونه لري .

یوه خاطره یا لنډه کیسه 

سید عبیدالله نادر

کال ۱۳۷۸ پیښاور د هجرت کلونه

د پیشاور د ګرمی موسم دی ،د عمومی سړک نه لیری ،په یوه چپه او آرامه کوڅه کې چې یوی لویی وني سیوری اچولی وو .د ونی سیوری لاندی یوافغان مهاجر د خپل ماشوم ځوی سره ناست دی .

یوه خاطره یا لنډه کیسه 

سید عبیدالله نادر

کال ۱۳۷۸ پیښاور د هجرت کلونه

د پیشاور د ګرمی موسم دی ،د عمومی سړک نه لیری ،په یوه چپه او آرامه کوڅه کې چې یوی لویی وني سیوری اچولی وو .د ونی سیوری لاندی یوافغان مهاجر د خپل ماشوم ځوی سره ناست دی .

زیاتې مقالې …