لمر په لوړ آسمان ځلېږي

د باران څاڅکي ورېږي

کله پړک د یو برېښنا شي

کله غږ د هیولا شي

د پسرلي نرۍ شمال خوږه وږمه ده
په غزني کشي د آلو د ګل میله ده
د مرغانو قطارونه دی خوځیږی
هري خوا ته په زړه پوری ننداره ده

ستا وطن دې وران ویجاړ شي

د پنجشیر لارجورد دې زما شي

موږ به جوړ پرې خپل وطن کړو

یو کوڅه به په نوم ستا شي