ایسار ی می کړی اوښکی چې له سترگو نه تویږی
اوبه چی توفانی شي په بندو نه ایسارېږي
یو هیله می تل دا وه ددی وران ویجار وطنه
وږمې د کندوالو یی تر مدفن مې و رسیږي
ایسار ی می کړی اوښکی چې له سترگو نه تویږی
اوبه چی توفانی شي په بندو نه ایسارېږي
یو هیله می تل دا وه ددی وران ویجار وطنه
وږمې د کندوالو یی تر مدفن مې و رسیږي
فقیر احمد عزیزی غزنوی
شکوفهٔ گل آلوست شهر سرشار است
بهشت روی زمین یا دکان عطار است
مسیر کوچه و باغ و کنار چشمه و جوی
به هر طرف نگری غنچه بیز و گلزار است
کَنند از بُن و بیرون باغ اندازند
هر آنچه هرزه گیاه است یا خس و خار است
بهار آمد و جوش گل و شگوفه ببین
فضای غزنه چو باغ بهشت انگار است
ندیده یی تو بهاران غزنه را باری
که سنگفرش و بیابان و شهر گلبار است
فراز قُلهٔ کُهسار و دشت و باغ و دمن
شکوفهٔ گل آلو و عطر اشجار است
به سیر فصل گلِ آلو ای عزیز بر آ
که وقت عیش و تماشای آلو بازار است
فقیر احمد عزیزی غزنوی
10 اپریل 2018
تورنتو کانادا
دردا که درین ملک دیګر عافیتی نیست
از معرفت و حسن ادب خاصیتی نیست
پیوسته بوند در پی تفتین و دو راهی
آنانکه به صلح و سلمش منفعتی نیست
فقیر احمد عزیزی غزنوی
پاس په سر د جهان غرونه ایښودل
له ختیزه تر لویدیزه ځغلېدل
را ایستل په غاښو ځیرمې د پولاد
پرهارونه د ناسور په ځان منل