عبدالوحيد وحيد
هو! مونږ په تيرو دواړه دوره ولسمشريزو ټاکنو کې د غني ملاتړ کړئ ده. غني هغه مهال هم تشې او ستونځې درلودې او اوس يې هم لري. عيني شرائطو او ځمکنيو حقایقو ته په کتو مونږ متاسفانه داسې بديل نه درلود او لا يې هم نلرو چې له غني څخه خلاص شوي واى، ورباندي نسبي ولسي اجماع راغلي واى او هم نيمه نيم ښوره قانوني غوښتنې هم پوره شوې واى.

نظرمحمد مطمئن

لیکوال او شناند

حفیظ الله آمین له ټولې هوښیاري سره سره د ارګ نشې دومره لیونی کړ چې د خپل استاد ترکي پر خوله یې په همهغه ارګ کې بالښت ورکيښود. خو ډیر ژر د خلقیانو او روسانو په ګډو عملیاتو کې

ليکنه ؛ عبدالوحید وحيد

دلته روانه جګړه پردئ او مونږ په پردئ جګړه کې ښکېل يو. اړينه نه ده چې مونږ په خپله خاوره کې د پرديو تمدنونو او ټولنو دفاع وکړو. يا په بله اصطلاح د شرم خبره ده چې مونږ په نيابتي جګړو کې ښکیل يو. خپل وروڼه وژنو او خپل ټاټوبئ ورانوو. له پرديو څخه مو ډيره دفاع وکړه خو څوک مو هم د دفاع احسان نه مني، بلکې د جګړه ايزو ابزارو راکول

د افغانستان او د سیمې د ادب او فرهنګ ستره سټه ونړېده. سلیمان لایق، د پښتو او دري ادبیاتو انقلابي مخکښ او بې بديله څېره، د ترهګرو بمب چاودنې د ټپونو په پایله کې وروسته له اوږدې معالجې، د نژدې ۹۱ کلونو په عمر، تېره جمعه د ۲۰۲۰ کال د جولای په يو دېرشمه د ژوندو له ډلې بېل شو خو یو بډای ادبي، معنوي، ولسي میراث یې خپلې ټولنې، سیمې او نړۍ ته پرېښود.

 نور محمد غفوری 

(کمیتۀ سیاسی وحدت) که تازه برای رهبری فعالیت های مشترک شش حزب و سازمان سیاسی ایجاد گردیده است، در پیام عیدی بمناسبت عید سعید اضحی در ضمن اهدأ تهنیت عیدی به توضیح موضعگیری اش در بارۀ بعضی نقاط مهم سیاسی و اجتماعی کشور، منجمله موضوع تأمین صلح پرداخته است.

نویسنده : لینس های رسانه ای )Lens Media )
منبع وتاریخ نشر : گلوبال ریسرچ »13-70-0707 .»
برگردان : پوهندوی دوکتور سید حسا م »مل«

بقیه در ضمیمه

عبدالاحمد فیض

درک وفهم ما ازکرکترماهیوی قدرتها ورژیم های سیاسی ناکام درجوامع بی ثبات وعقبمانده همین است که لیدران و زعمای حاکم به سرنوشت مردم درین کشورها، همواره بدبختی ها، فقروبی ثباتی

                                        روسې داسې پرمخ تللی توغندي جوړ کړي  چې د نړۍ هرځای ویشتلی شې,چین نن په نړۍ کې تر ټولو سترې اقتصادي او نظامي ځانګړتیاوې لري,امریکا بیا وایی زه په نړۍ راج کوم, پاکستان وایی زه اټمي هیواد یم.

                              (نوشتهِ الهه افتخار) 

دغدغه نوشتن:

مدت ها است که نمی نویسم و شاید خیلی ها از قلم برداشتن و نوشتن دورشده باشم. ممکن به علت بعضی مشغله های تعلیمی و تحصیلی (در دانشگاه هندی تاشکند) و حرف و حدیث خانوادگی باشد؛ یا

صلح نیاز اصلى، واقعى و شرطِ بقاء كشور است مردم با صبرو حوصله مندِ افغانستان درحدود نیم قرن جنگ تحمیلى به قیمتِ خون فرزندان و تباهى كشور شان ثابت کردند که بردبارترین مردم در جهان اند، آنها درعین بردباري تشنه به صلح و درآرزوى این سراب خون دل خورده ومیخورند ولی هرگز ازتلاش رسیدن به صلح دستبردارنشده و باحوصله مندی این روند را تعقیب کرده اند، صلح واقعى بیك مكانیزیم مستحكم نیاز داشت که درحال و احوال كنونى همین دولت موجود نقش اساسى مكانیزیم تحقق صلح را محیا ساخت، تشکیل لوی جرگه مشورتی که بسیاری ها آنرا توطئیه علیه صلح