محمد عالم افتخار
(مقدماتی بر تئوری های پساکرونایی ـ 5)
**********
اگر از شاه بیت متهورانه حافظ؛ معنای فلسفی گرفته و آنرا با اندک تعدیل بخوانیم؛ در خواهیم یافت که کلید معرفتی بس بزرگی را به دست می آوریم:
آدمی در عالم جاری؛ نمی آید به دست عالمی از نو بباید ساخت و ز نو آدمی