سید عبید الله نادر

 

کال ۲۰۱۷کلفرنیا

په ځپل احساس څـوک پوهولی ، نشم

چــاته دردمـــن زړګی ،ښـــودلی نشم

په زړه لـــــرمه ،ناويـــيلی قــیصـــی

غـوټي د زړه چــاته ، ســـپړلی نشــم

یم لاروی ، د بــیدردۍ ، د کـــاروان

دا خپل احســاس ، چـا کې لیدلی نشم

دی انســاني احســاس په زړه راسـره

خـپـل انســاني احسـاس وژلـی نشــم

هـــومــره حـالاتــــو،کــــړولی یمــــه

چي په آرام زړګـــي ، ژړلــی نشـــم

چي وي جـــوهر د مــعرفت ورســره

یو صـاحـــبدل دلتــه،میــــــندلی نشـم

چي پري ماتیږي د دردمـــنو ،زړونه

داســي یو حرف چــاته، وييلی نشـــم

د زړه ســـکون ، رانه حـــالاتو وړی

ځـکه په ډکـه خــوله خنــــدلی نشــــم

چي چیرته و نشـي احســـان له لاسـه

اغـــزي د چــا مـخ ته کرلی ، نـــشم

 

 

 

بسکه گیتی غرق خون کشتگان آدم است

گوش ها کر از فغان و شور و سوگ و ماتم است

 

هرطرف بینی سر و دست است و نعش آدمی

چرخ گردون نیز با این قتل و وحشت همدم است

 

الفت و مهر و مودت رخت بر بست از جهان

قهر و خشم و دشمنی همواره دنبال هم است

 

درد های ما فراوان اند و نا پیدا طبیب

پس چه چیزی زخمهای بی دوا را مرهم است

 

ای بشر آیا همین خیرالبشر توصیف توست

یا که جز تو در جهان موجود دیگر آدم است

 

خواستم تا باز گویم مو به مو انواع ظلم

قصه ها بسیار دارم فرصت گفتن کم است

عزیزی غزنوی

تورنتو/کانادا

 

 

فکرونه که آزاد وي حقیقت بیانولی شي

 

ښه او بد هم هر کله

 په رڼو سترگو لیدلی شي

 

فکرونه که تړلي وي او بند وي په ایزمونو کې

 

بیا کله داسې خلک سپین

 له تورو بیلولی شي

 

۰۶.۱۲.۲۰۲۳

 

زلمی نصرت

دنمارک

 

 سید عبید الله نادر

زما په خیــــالو کې،راحـــــــــــــتونه دي بـــیده

خوبو کې د هــــوس می، تعـــــبیرونه دي بـیده

رقیبه په ظاهر صــورت می تیر نه شـي ته بیا

په دې ورانه بــــیدیا کــې بهـــــارونه دي بـیده

تل ګرځــم، کهکشان کې، د خـــیالونو په اوږو

زمــا په تصــور کـــــې، جـهـــانونه دي بــیده

تیریږي ســـتا له غــمه، دا زمــا ټوله ژوندون

زما ســـوی ګوګل کې، ســــتا غمــونه دي بیده

دا ستا د سترګو یاد،په هر ځای راسره مل وي

شوخۍ کې ستا د ســــترګو، آفــــــتونه دي بیده

رسا قد و قــــامت دي هــــــم، فتنې راپاڅـــوي

چې دي قد و قــــامت کې ،قـــــیامتونه دي بیده

لا تر اوســـه ، لاروی یم د میني د کــــــاروان

نصیب کې می د لارې ، منزلونه دي بــــــــیده

تصویر دي لا تر اوسه، خاطرو کې ده ژوندۍ

زما په تصور کې ، ســـــتا یادونه دي بـــــــیده

ظاهره خـــــاموشۍ می، چې تیر نشــــی زاهده

دریاب کې د زړګي می، طــــوفـــانونه دي بیده

بی ســـوز و ســـازه نه یم، په کاروان کې د فنا

چوپتیا کې د ګــــوګل می، فریادونه دي بــــیده

چې د اَمن او د ســولې ، ترې نه خیژي ترانې

دردمن زړه کې می داسي، پـــیغامونه دي بیده

  

زیاتې مقالې …