ما در كجای تاریخ قرار داریم ؟

سیاسي
Typography
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

میر عبدالواحد سادات

حوادث دهشتبار و خونین  دیروز  در شهر كابل به تعقیب اتش زدن  و مسدود ساختن دفاتر دولتی در فاریاب ، مزارشریف ، طرح این سوال را مبرمیت خاص میدهد که :

ما در كجای تاریخ قرار داریم ؟

بعد از هفده سال هیاهوی جامعه مدنی ، حقوق شهروندی ، احزاب سیاسی ، قانون اساسی و دیموكراسی ، از لحاظ عینی و ذهنی اماده سقوط به انارشی تنظیمی هستیم. 

دلیل عدم سقوط در توانایی ها ، اراده و فكر و اندیشه ما نمیباشد

!!!

  

ماعادت  تاریخی داریم كه نقص خود را نبینیم و یا اینكه انرا بحساب سلامت و ملامت مطرح نماییم . در حالیكه طاعون در وجود ، تهدید علیه تمام وجود است.

   

واقعیت تلخ این است كه ما برخلاف مرحوم  " مستر كچالو[1] " كه نقص خود  را چنین توضیح میداد:   

!" فكر در اسمان و پا در زمین "

 

فكر ما در قهر زمین و بدوی است و بخاطر فریب و تظاهر ازاسمان و ریسمان گز مینماییم. احترام به " قهرمان ملی " را وجیبه ملی ملت قلمداد مینمایم ، اما افاده ملت  ، بیرق ملی و هویت ملی را قبول نداریم و فرسخ ها از شناخت  افاده علمی و تاریخی دولت ملی قانون محور و عدالت گستر  و حاكمیت قانون فاصله داریم،از حقوق شهروندی در نزد خارجیان گلو پاره مینماییم و اما با نظم شهری  بیگانه و ارامش شهروندان را برهم میزنیم.از دیمو كراسی همچون "  متاع  " توریدی  غرب صحبت مینماییم و اما  با تساهل  و تسامح بیگانه و همدیگر پذیر و دگر اندیش نیستیم. البته این برداشت  تنها از شور و جنون جوانان بی بند و بار سر تیر  ناشی نمیگردد  ، بل زمانی قوت میگیرد كه " تحلیل گران سیاسی " و جلابان سیاسی به توجیه ان میپردازند. باید صادقانه اعتراف نماییم كه فقط از ترس حضور عساكر " كفار " و بیم انسداد حسابات بانكی و از ترس از دست دادن قصور و ... سقوط ما به تعویق می افتد !!! بدبختی مضاعف ما این است كه این مصایب در احوالی  بر ما مستولی است كه طالبان و داعش با در دست داشتن بخش وسیع كشور در عقب دروازه شهر ها قرار دارد و روزانه كربلا ها را تكرار و بقایای لشكر های فاطمیون و زینبیون  در در جامعه ستر و اخفا نموده است  و پاشنه آشیل ما فقدان دولت كارا و مقتدر میباشد. افزون بر ان جنگ اعلام نا شده پاكستان تشدید یافته و ایران و روسیه رقابت با امریكا را در سوریه ساختن افغانستان تجربه مینمایند و امریكا و انگلیس با سیاست های كجدار و مریز و اقدامات پر ابهام و مشكوك زمینه ساز تداوم تراژیدی خونبار و ناسور شدن زخم خونین ما میباشند .                                                                                                                              

  

در چنین احوال و در حالیكه سونامی دهشتبار در راه است ، باید هشدار و هوشدار داد و بیاد داشت كه ناكامی های قبلی ما درین كلام حضرت فردوسی بازتاب دارد كه:

   

به یزدان اگر ما خرد داشتیم

كجا این سرانجام بد داشتیم

با حرمت.

 

[1]

 

 

مرحوم محمد انور انقلاب

 

در ضمیمه pdf