بهر قدرت بازی های خانه ویران تا به کی

خلق رنجور وطن با آه و افغان تا به کی

برشدی بر قدرت و ثروت با ریب و ریا

میکشی با نام دین خلقی به عصیان تا به کی

گرچه از گل دامن پُر تا کمر دارد بهار‎
در نگاه ما رخ و رنگ دگر دارد بهار‎
برگریزان نشاط آرزوی عالمی ست‎
یکقلم گویی ز حسرتها ثمر دارد بهار