انواراحق يرغل

{slide= هیله}
نور خلک لاړشي قلم واخلي کتابچه واخلي
پښتون چې لاړ شي دخپل ورور مرګ ته وسله واخلي
هله به دلته کې سکون راشي او سوله راشي
چې قلم لاسو کې پښتون او پښتنه واخلي

لېوۍ پام کوه چې سره جوړه بيا وانه غوندې
ځوانان خو څه چې بوډاګان به هم لمبه واخلي
خاونده دې وطن کې بيا هغه دوران راولې
چې ځوان اتڼ او پېغله لاسو کې چمبه واخلي
که دغه مسته يوه شپه خاوند په ګير راولي
خداى راستي که رانه يو مينټ دمه واخلي
لېونۍ ويلي چې په اور باندې به يې ونيسم خو
يرغل مې خداکه له سرو شونډو نه مزه واخلي
ځان ته په قهر شم چې ته ولې جانان نه لرې
زما په مخکې چې څوک ښکلي نه بوسه واخلي
يوه ونه ويل چې يرغله راترغړې ووځۀ
که خداى تعالۍ خودې دا واړه ښايسته واخلي
{/slide}{slide= ټپيزه}
سترګې يې غټې ملا نرۍ ده
په غاړه يې ښکلې غاړه کۍ ده

په ښکلې پزه يې نتکۍ ده
د کفر لور لکه سپوږمۍ ده
لا پېغله نه ده لا کمکۍ ده
شم ترې قربان تنکۍ منکۍ ده
خوږه له شاتو يې خولګۍ ده
پسته مسته لکه وړۍ ده
وايمه سمه زولوبۍ ده
د ترميده وو وړو ډوډۍ ده
خو بس په څېر د ښاپېرۍ ده
ملګرو دغسې جينۍ ده
تل راته شونډو کې مسکۍ ده
زما ( يرغل ) ښه د يارۍ ده
{/slide}{slide= غزل}
عمر مې تېر شو بس همدغه انتظار کې خدایه
چې سړيتوب به پیداکېږي کله یار کې خدایه
افغان ماشوم چې شي زلمی یایې ځانمرګی واخلي
او یا یې ماین خښ وي ضرور د ښونځي لار کې خدایه
مونږه په شپه کې د چا کاڼو ته کتلي نه دي
زمونږ کانونه غزللوټ شوه تکه سپین سهار کې خدایه
مزدور خاوند ترېنه ځانمرګي زوی بمبار واخیستو
کونډه وړو بچو ته خیر غواړي بازار کې خدایه
ددوی قاتل ته خو هیچا هم ترهګر ونه ویل
دا پښتانه چې نن سبا مري په بمبار کې خدایه
چې پلار یې ووایي ( یرغله ) لور مې ستا په نوم شوه

څه به دې لږ شي په دا بې حده دربار کې خدایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
{/slide}{slide= درې بیتونه}
ددې په ځای چې راته هره ورځ ښېرا وکړې
خوله خو دې نه ماتيږي یاره چې دعا وکړې
جانان رقيب سره روان و چې ور ومې کتل
مخ یې راتاو کړ راته یې ښې ډېرې کنځا وکړې
ماته یې وویل ( یرغله ) خداکه ستا شمه زه
که ته هر څومره تاويزونه په ملا وکړې
{/slide}{slide= غزل}

په جنګ کې کوي دوه کاره اکثر پښتانه
یا سر بایلي او یا ګټي سنګر پښتانه
یوې خواته دښمن بله خوا خپلو کې جنګیږي
دا ځکه دي ملګرو در په در پښتانه
دوی دېته دي حیران چې به بېګاه ته مونږه څه خورو
نړۍ اوس هم ګڼي ځانته خطر پښتانه
چې ولې دې نړۍ کې ډېرو دېته کار ویلی
چې نه شي سره یو ځای لر او بر پښتانه
که جوړ له شیشو ښار او تاج محلې نه لري
دېره لري چنار لري ګودر پښتانه
یو غم مې دومر نه ژړی ملګرو لکه دا غم
چې څو به یو او بل ولي په سر پښتانه
زما ( یرغل ) له لمونځ وروسته لومړۍ دغه دعا وي
چې وځلوې خدایه لکه لمر پښتانه
{/slide} {slide= غزل}
څومره ساده دى دښمن لاس کې ورکړي توره خدايه
پښتون يې واخلي لاړشي خپله مور کړي بوره خدايه
د جنګ ميدان دى پښتون لاس کې توره فکر کوي
چې لومړى خرپ تېر له دښمن که له تربوره خدايه
زمونږ دا غله مشران په سمه لاره کړې برابر
زمونږ دا لوټ هېواد نور وساتې له چوره خدايه
څنګه به جوړ شي دا زمونږه وران ويجاړ وطن چې
زمونږ د هر يو مشر سر ډک دى له بوره خدايه
دا د ډارنې لور چې وويني ( يرغل ) نو لکه
هوسۍ چې وويني زمرى او شي تروره خدايه
{/slide}