مر عنا ت الله سادات                                                                     كلفورنا

پدا ش: 

مـؤرخِ تواناى افغـان, احـمـد علـى كـهـزاد بش از نم ق رن قـبل( ۱۹۵۱م) طى بـانـه7 علمـى و تار خى خـود در مـوز ما ران گفـت :» هچ شبهـه7 نست كـه پرورشگاهِ اوله7 ا ن زبـان (درى) در حصصِ شمـالى افغـانستـان بود كه  از پامـرتا هـر رود  را در بر م گـرفت  و در مِ اوراء النه ر( B) هم رواج داشـت. بع ضى ها تـِص ورِ ك رده انـد ك ه زبانِ درىمعجـونى است  مركب از زبانِ پهلوى ساسـانى و لغاتِ عربى. حالانكه  كى از صـفات زبان درى حقـقى, عدم دخالتزبانِ عربى است و

دا بریښنالیک پته د چټیاتو تر وړاندې ساتل کیږي. تاسې د جاوا سکریپټ فعالولو ته اړتیا لرئ څو یې وګورئ.

صبورالله سیاسنگ

بسیاری از کتابهای بزرگ کهن در راست و چپ هر برگ، دو کناره نازک میلانی داشتند: یکی فرارونده و دیگری فروآینده. نویسندگانی که آنجاها کج کج مینوشتند و بیشتر به واگشایی گرههای واژگانی میپرداختند، نام زیبایی داشتند: "حاشیه‌نگار". آنان را "حاشیه‌پرداز" نمیگفتند، زیرا حاشیه‌پردازی که استعاره "گریز از سوژه" بود، آهنگ خوشایند نداشت و ندارد

نجیب الله پاڅون

په بلخ کې ګڼ شمېر لیکنیزې خپرونې شتون لري، خو په پښتو ژبه کې چاپي خپرونې د ګوتو په شمېر دي. په دغو خپرونو کې (خبره) خپرونه چې له بلخ څخه لومړنۍ پښتو اونیزه خپرونه شمېرل کېږي، له تېرو درېیو کلنو راهیسې یې په کار پیل کړی چې تر اوسه یې ګڼ شمېر ګڼې چاپ او خپرې شوې دي

 زمونږدآریایانودتاریخ یو بل زوړلرغونی مشهورښایسته ګُل اوبریښیدونکی ځلاندغمی د(ګَل) نوم داصلي آریایې ژبې (پشه یي ـ آریک) پوری اړوند ګڼوهغه څېړو ژورې حیرانوونکې ادبي ریښې یې راباسو د شننې لاندی یې راولوژب پوهانوته یې ادبې ښکلا ،معناوې ،تعریفونه،مفاهیم ،خوندونه ،رنګونه اوحیرانوونکي سمبولونه چی، په خپله خټه اوذات کی دځان سره نغښتې لري وړاندی کوو. ترڅوورته دا په ډاګه شي چی، (پشه) یې لرغونې آریایې (آریک ـ آرېک) یوه کره په علمې

   پښتون. پختون : په پاړسي وترکي ږبوکې ورته افغان وایې،په اوردواو هندې ږب څانکوکې ورته پټان وایې،نړیوالوتاریخ لیکونکوته هم دې افغان وپټان نومونه دې پښتون مانا ورکوي.

محرم دراني

کله چې ویرونکي بړبکۍ مې له ځانه چاپېره شي، د نهیلې تورې وریځې زما د خوار وطن د غرونو په لوړو څوکو تاو را تاوی شي، د ستومانه ناورین غمزموللې انګازې مې د زړه غوږو کې په زمزمو سر شې په زړه کې مې نا قراري او په ژبه مې غمجنې سندرې لکه څپه یوه پر بلې واوړي