د امن او د سولې ترانې          

 سید عبید الله نادر

زما په خیــــالو کې،راحـــــــــــــتونه دي بـــیده

خوبو کې د هــــوس می، تعـــــبیرونه دي بـیده

رقیبه په ظاهر صــورت می تیر نه شـي ته بیا

په دې ورانه بــــیدیا کــې بهـــــارونه دي بـیده

تل ګرځــم، کهکشان کې، د خـــیالونو په اوږو

زمــا په تصــور کـــــې، جـهـــانونه دي بــیده

تیریږي ســـتا له غــمه، دا زمــا ټوله ژوندون

زما ســـوی ګوګل کې، ســــتا غمــونه دي بیده

دا ستا د سترګو یاد،په هر ځای راسره مل وي

شوخۍ کې ستا د ســــترګو، آفــــــتونه دي بیده

رسا قد و قــــامت دي هــــــم، فتنې راپاڅـــوي

چې دي قد و قــــامت کې ،قـــــیامتونه دي بیده

لا تر اوســـه ، لاروی یم د میني د کــــــاروان

نصیب کې می د لارې ، منزلونه دي بــــــــیده

تصویر دي لا تر اوسه، خاطرو کې ده ژوندۍ

زما په تصور کې ، ســـــتا یادونه دي بـــــــیده

ظاهره خـــــاموشۍ می، چې تیر نشــــی زاهده

دریاب کې د زړګي می، طــــوفـــانونه دي بیده

بی ســـوز و ســـازه نه یم، په کاروان کې د فنا

چوپتیا کې د ګــــوګل می، فریادونه دي بــــیده

چې د اَمن او د ســولې ، ترې نه خیژي ترانې

دردمن زړه کې می داسي، پـــیغامونه دي بیده