سپين مخونـــــــه تور کودي شي په پيرۍ کې
سم قدونه کوږ لـــــــــرګـــــي شي په پيرۍ کې
لکه شمع د سحــــــر آفــــــــــــتاب د ژمــــــــــي
هم بې تاب و هم زېړئ شي پـــــــــه پـــيرۍکې
يو طرف ته ئې سر رېږدي بل خــــــوادرومــــي
خپل صورت تمام پردئ شي پـــه پـــــيرۍکې
مړ لا ښه وي پس له مرګه بيا ژونــــــدئ شــي
نشته دا چې څوک زلمئ شي پــــه پـــيرۍکې
که څه وخوري لـــــــــکه زهــــــرنـــــــــه درېـږي
نه څه څښئ او نه خوړئ شي پـــــه پــــيرۍکې
دا ځواني ده چې څه آورې يا څـــــه وينـــــــــــې
نه ليدئ نه آورېدئ شي پــــــه پـــــــيرۍکـــــې
ای رحمانه پيرۍ هــــــــسې عــــــــاجـــــــزي ده
که رُستم وي زړه پرې سوئ شي په پيرۍ کې
شاعر: عبدالرحمان بابا
