سه روز در شهر چوکی شکسته

در پاکستان آزادیخواهان بلوچ حدود هفده تن از پولیس پاکستانی را مجروح یا کشتند ویک هلیکوپتر نظامی آن در همین ایالت(بلوچستان) سقوط و شش تن افسر نظامی در آن حادثه به هلاکت رسید، در افغانستان تراژیدی بستن مکاتب ادامه داشت وبحث حلال، حرام و مباح تعلیم سرزبانها بود، و مردم شریف ما پیهم تقاضای گشودن مکاتب دخترانه را داشتند، درحالیکه فتواگران حلال و مباح در مورد خونریزی وقتلهای اطفال بیگناه مراکز آموزشی صدا بلند نکردند. درچنین اوضاع افغانهای مقیم اروپا، خصوصاً استادان و اهل معارف تصمیم گرفتند تا حمایت شانرا برای گشودن مکاتب وقطع ارسال تروریزم در مقابل دفتر ملل متحد در جینو ابراز نمایند. این مصادف بود با فشار روز افزون بررمبارزان پشتون وبلوچ در صوبه سرحد. مبارزان پشتون وبلوچ از خاطره حنیف خان و آزادی بدون قیدوشرط وبدون ضمانت علی وزیر یاد اوری نمودند. به همین مناسبت اعضای پي. ټی.ام نیز در میدان تظاهرات دفتر ملل متحد در جینو حضور بهم رسانیده بودند و در تالار مطبوعات آن دفتر به ایراد بیانات پرداختند. این جنیش طی این هفته صدها تن از" اسیران " افغان را که مربوط هر قوم بودند، از زندانهای کراچی رهانیدند و به نظامیان مستبد  پنجاب اخطا ر  دادند تا از آزار واذیت افغانها دست بردارند. این همکاری و اظهار اخوت باعث خوشی افغانها گردید. همچنان تذکر داده شد تا پنجاب و نظامیان مربوط آن از حمایت افراطیت در افغانستان دست بردارند.

این مارش ازیکطرف به منظور قطع ارسال تروریزم بود، از طرف دیگر موضوع گشایش مکاتب دخترانه نیز در صدر اجندای مارش قرار داشت، لازم دانسته شد تا همزمان با تمام مناسبتهای فوق از گشایش مکاتب درافغانستان حمایت قوی اظهار گردد. به این منظور از اینجانب نیز تقاضا صورت گرفت تا روز یکشنبه ۲۶سپتمبر بخاطر اشتراک در داعیه ی بازگشایی مکاتب در صحن مقابل دفتر ملل متحد، نزدیک (چوکی شکستهBroken chair ) حضور یافته ازحق تعلیم دختران افغانستان تجلیل نماییم.

تاریخچه ساختن و ګذاشتن Broken Chair  یا چوکی شکسته در مقابل دفتر ملل متحد ازینقرار است:

در سال ۱۹۹۷م. معاهده‌ای بخاطر ممنوع نمودن مینهای ضدپرسونل، که یک اسلحه خطرناک وکور است؛ در سازمان ملل امضا شد. این قرارداد به نام  پیمان منع مینگذاری مشهور است. در همان زمان، به‌منظور ترغیب کشورها برای امضای این معاهده و توقف استفاده از مین‌های زمینی، سازمان  معلولیت ومعیوبیت جهانی، به مجسمه‌ساز سوئیسی( دانیل بِرسِت) مأموریت داده شد تا یک چوکی پای شکسته به‌منظور توجه بیشتر به مجروحان مین‌های ضدپرسونل بسازد.

نتیجه‌ی کار او این چوکی ۱۲ متری به وزن ۵.۵ تن با پای شکسته در مقابل دفتر سازمان ملل در ژنو است. ابتدا قرار بود تا این اثر تنها برای سه ماه در مقابل سازمان ملل نصب شود، اما پس از گذشت چندین سال هنوز هم درینجا موجود است و تصمیمی برای حذف آن وجودندارد. برعلاوه؛ امروز صدای مخالفت با هرآنچه برضد آزادی و کرامت بشری است از کنار و مقابل آن بلند میشود، که این چوکی رادر ژنو به یک جاذبه‌ی بین‌المللی تبدیل نموده است.باگذشت زمان سازمان معلولیت بین‌الملل در پیشبرد این جنبش تنها نماند، بلکه  بسیاری از سازمان‌های دیگر هم برای اطمینان از عملی شدن دستاوردهای این معاهده به‌طور کامل، وارد میدان شدند.  باوجودیکه تا به امروز، ۱۶۲ کشور این معاهده را امضا کرده‌اند، اما هنوز جای امضای ۳۴ کشور در این قرارداد خالی است؛ آمریکا، روسیه و چین از جمله کشورهایی اند که به این پیمان صلحدوستی نپیوستند. در وسط میدان چوکی شکسته، عکسهای از معلولین و مجروحین و فعالیتهای سازمان معلولیت دیده میشود، در عکسها بیشترین معلولین مربوط افغانستان ویکتعداد ممکالک افریقایی مانند سودان ، روندا و غیره اند. این یک نمونه از پایمال شدن حق انسانی است.

اکنون میدان ملل در مقابل دفتر UN در ژینو، محل پذیرفته شده برای تظاهرات صلح‌آمیز است. همین تظاهرات به دیده شدن بیشتر چوکی شکسته کمک می‌کنند. حالا ، نظرها و دیدگاه‌ها در سایه‌ی این چوکی دیده و شنیده می‌شوند. اغلب اوقات، فعالان و تظاهرکنندگان از سراسر دنیا از طریق بیانیه هاو شعارهایا سکوت برای دستیابی به خواسته‌های خود تلاش می‌کنند. چږکی شکسته نمادی است که این نوع از فعالیت‌ها را در ذهن‌ها جاودان ساخته و به این‌ ترتیب صدای بشردوستی دایم در کنار آن شنیده میشود. امروز این چوکی به یک اثر هنری ونماد/سمبول داعیهء عدالتخواهی، دفاع از ارزشهای مدنی، مقابله با خشونت، تروریزم و جنگ ارتقا نموده است. اهداف اصلی این سمبول در جنب چوکی، به هشت زبان بین المللی نوشته شده است. اینجانب بنا بر اصرار دوستان فرهنگی؛ باوجود مصروفیتها وضیقی وقت خواهش شانرا لبیک گفته و روز شنبه از ایالت مککلنبورگ آلمان عازم آن دیار شدم که از جینوا حدود هزار کیلومتر فاصله دارد. سایر دوستان از فرانسه، بلژیک، اتریش، هالند، کوزه پښتیخا و شهر های میونیخ، هامبورگ، کولن وبراندربورگ حضوز بهم رسانیده بودند. بیانات ساعت ده در تالار مطبوعاتی دفتر ارائه و بعد همه باهم در میدان مقابل دفتر ضمن یک مارش مدنی درحمایت از داعیه ی رعایت حقوق انسانی، محکوم نمودن اعمال تروریستی و گشودن درهای مکاتب درافغانستان صورت گرفت. بیانیه ها به زبانهای پښتو، دری، اردو،انگلیسی و آلمانی بود. خواهران ما که درافغانستان در سکتور معارف مصروف خدمت بودند، در مورد حقوق تعلیم دختران سخنرانی نمودند. درجریان این سخنرانی سرود ملی کشور پخش و جوانان بیرقهای ملی  را حمل می نمودند.

این میدان و اکناف Broken Chair طی سالیان گذشته طور ممتد محل دادخواهی بوده است، از مبارزین ملی فلسطین، تا قربانیان جنگهای میانمار، خشونتهای صربستان، مظالم علیه کردها، صدای برحق تحفظ پشتونها وغیره ازینجا بلند گردیده است. خبرنگاران مختلف درین محل حضور دارند و گزارشات شانرا به ادارات خویش ارائه میدارند، نماینده های سازمانهای خیریه، مدافعان حقوق بشر، مددرسانان معیوبین ومعلولین جنگ و صلیب سرخ از صدای عدالتخواهان نظارت مینمایند. در مقابل تعمیر دفتر بیرقهای تمام اعضای ملل متحد و ازآن جمله بیرق ملی افغانستان در اهتزاز است. ایستادن در کنار Broken Chair نمایانگر تقویت روند مدنی، صیانت ازعدالت، رفع تبعیض وخشونت، فراخوان برای برابری ومساوات است. افغانهای افغانستان بزرگ (لروبر)  درین روز دریک صف واحد ایستادند و یک خاطره ی فراموش ناشدنی از شهر سویس، این شهر خاطرات ثبت صفحه ی تاریخ گردید. ممنون از آنهایکه داعیه توقف صدور تروریزم وحق تعلیم جوانان افغانستان را حمایه و تقاضای مردم ما را لبیک گفتند.

بلند نمودن صدای اعتراض در مقابل دفتر ملل متحد چه پیامی دارد؟

۱.معرفی ملت ما، منحیث ملتی معتقد به ارزشهای مدنی، دانش، مکتب و معارف

۲.وفاداری افغانها به اصول بنیادین حقوق بشر و منشور ملل متحد،

۳.اظهار این حقیت که اهل معارف میخواهند از راه مسالمت آمیزدرمطالبه حقوق جوانان بایستند،

۴.همنوایی با داعیه صلح طلبی جهانی،

۵. جلب توجه جهانیان به وضع مکاتب و معارف در افغانستان.