این یک واقعیت است که اشتراک در انتخابات ۵ میزان ریاست جمهوری، چنان کم رنگ بود که نباید می بود. اما بیایید دلایل این کم رنگی و مسوولان آن را دریابیم:
- خواست و تلاش خلیل زاد و سفیر امریکا برای لغو انتخابات و تعویق آن تا بعد از موفقیت پروسه ی صلح با بدرقه ی تبلیغات در این زمینه.
- خواست و تلاش عمران خان صدر اعظم پاکستان و آی اس آی برای لغو انتخابات و تشکیل حکومت موقت همراه با تبلیغات
در حالی که این ذهنیت تبلیغ شده بود که طالبان نمی گذارند انتخابات صورت گیرد و طالبان نیز تا آخرین روز تهدیدهای شان را تشدید کرده رفتند، ولی تدابیر جدی امنیتی و پایمردی نیروهای امنیتی، اعم از افسر، سرباز و همکار، این رویای طالبان را خاک و دود ساخت. یک نگاه به فهرست بالا آشکار می گرداند که خلق تصنعی فضای بی اعتمادی، تردد، دهشت و ایجاد موانع، مسوولیت عمده و دست اول کمرنگی حضور هموطنان را در پای صندوق های رایدهی، بر عهده دارند که عاملان آن از مسکو تا اسلام آباد، دوحه و کابل شناخته شده استند.
نتایج و دست آوردهای این انتخابات:
ملت افغان نشان داد که رغم تمام تهدیدها و سنگ اندازی ها، به طالب و امارت نه می گویند و به جمهوریت و دموکراسی رای می دهند. افتخار بر محنت کشانی که در سنگر حق قرار دارند!
نیروهای دفاعی-امنیتی با بیداری و شجاعت چنان امنیتی را تامین کردند که دشمنان با وصف تلاش های مذبوحانه موفق به هیچ دست آوردی نشده، شمار تلفات انسانی و مالی چنان پایین بود که گاهی در سال های پسین، چنین نبود. زنده باد قوای دفاعی و امنیتی افغانستان!
آنهایی که از داخل و خارج برای ناکامی این پروسه توطئه کردند و دسیسه ساختند، چنان رو سیاه و سرگشته شدند که اگر کوچکترین حیایی داشته باشند باید از شرم آب گردند و اگر وجدانی دارند از ملت معذرت خواهی کنند. ننگ و شرمساری باد بر مافیای زور و فساد و حامیان شان!
ملت افغان راه خود را برگزیده است. اکنون رییس منتخب شان در جنب وظایف معمول، می تواند با صلاحیت تام، پروسه ی صلح را مدیریت و راه دستیابی بر صلح کامل با وقار و عادلانه را با حفظ منافع بلند ملی و ارزش های حقوقی، هموار گرداند.
۳۰ سپتمبر ۲۰۱۹
