رهبران بى آزرم پاكستان

.

از بمبارد  مغلگى پكتيا توسط طيارات پاكستان در زمان شاه محمد خان ، تا دسايس عليه صدارت محمد داود و تحقير محمد نعيم خان توسط رئيس جمهور انكشور ايوب خان ، سر دادن شعار كابل بايد بسوزد ، توسط ضيا الحق ، طرح كنفدراسيون افغانستان - پاكستان از طرف غلام اسحاق خان ، اعتراف نواز شريف در نابودى اردوى ملى افغانستان ، افشاگرى خانم بوتو درايجاد طالبان و ... تا اظهارات شنيع اضلاع مثلث خباثت مولانا هاى خبيث انكشور كه جنگ در پاكستان را حرام و " جهاد " در افغانستان را فرض خواندند ، اكنون نوبت به داماد قبلى انگريزان و نماد از فسق و فجور پاكستانى و پوپت نظاميان اقاى عمران خان تازه بدوران رسيده كه از ديگ قطر براى ما دولت بسازد و با نهايت پر رويى ، ساختن دولت جديد و صدور انرا " مژده " بدهد . 

دهن گشوده بخارى برسم بى ادبان

سخن بجاى رسيده كه چوب ميخواهد

هيهات ! افسوس و صد افسوس 

كه براى بستن دهن اين خبيث ، جانثار همچون سيد اكبر فقيد ببركزى ، نياز است كه در برابر دهن گشايى و بى ادبى يكى از اسلاف او لياقت على خان صدراعظم وقت پاكستان در ميتنگ ( ١٩٥١ م ) در برابر افغانستان با فير چند مرمى دهن كثيف او را براى ابد بست .

بهترين راه مقابله با پلان هاى سوپر شيطانى پاكستان كدام است  ؟ 

بهترين راه مقابله تعريف مصالح افغانستان و بر مبناى ان تنظيم منشور ملى  بر خورد با پاكستان ميباشد . 

نيل به اين هدف بزرگ ملى مستلزم ان است تا : 

تا به فكر كلان ملى افغانستان شمول متعهد  و به وفاق ملى چنگ بزنيم ، كه پاشنه اشيل ما ، نفاق ملى است . 

صادقانه  بايد اعتراف نماييم كه : 

از همان شروع جنگ اعلام نا شده پاكستان و سازماندهى گروه تخريبكار بر ضد نخستين جمهوريت افغانستان و تا تحقق پلان دشمن تاريخى در سوختاندن كابل و ايجاد طالبان و تسلط انان و درين هجده سال ، اين هموطنان خود ما ، در خدمت اهداف پاكستان ، تراژيدى خونبار كشور را كه محصول جنگ اعلام ناشده انكشور و مداخله و تجاوز خارجى است ، تا چهار دهه تداوم داده ايم . 

اكنون كه صلح افغانستان را گروگان گرفته و استقرار صلح واقعى و پايدار را كه موجوديت افغانستان در گرو ان است ، سبوتاژ مينمايند :

نعش اغشته بخون مادر وطن  از ما ميطلبد تا منافع و مصالح افغانستان را ملاك فكر و عمل قرار بدهيم و بخاطر عقيم ساختن پلانهاى شوم دشمنان تاريخى وطن صادقانه تلاش نماييم ، تا صلح راكه خواست  و نياز اساسى مردم و شرط بقاى كشور است به فاجعه ملى سوق ندهند . 

با حرمت

 را دریافت کنیدPDF در فوق