وطنفروش

در خانه ها تو بم مفگـن اي وطنفـــروش
از زادة تمـــــوچين و چنگيـــز و هيتلــــر
رحمي بکن به خلق وطــن اي وطنفروش
کشتي تو تخم حنظل و افگندي تخم خـــار
کردي تو قطع سرو چمــن اي وطنفروش
اندر علاقداري و شهــــر و بـه قــريه هـا
از دست تو بپــاسـت فـتـن اي وطنفروش
چيدي ز بسکه گل ز چمــن از جـفـاي تـو
در شکوه است مرغ چمن

هنگامه ی وحشت

آه از آن دوري که هرجــــا فـتنــه درافتـــاده بـــود
صد هزاران کشته درکــــوه وکمــــر افتــاده بــــود
واي ازآن روزي کـــــه در هر گوشة اين سرزمين
دســت وپــــــاوکلــــه وســــاق وکمـــرافتــاده بــود
آه از آن هنـــگامة وحشــت کــــه ناگـــه شـــد بپــا
هر طرف گرچشـــم واميگشــت ســـر افتــاده بــود

سوخت از شوميي شومي شهر ما چون شهر روم
واي از آنـــدم کاتشــي درملــک در افتــاده بـــــود
روزهاي ما شب و شب هـــــــاي ما يلـــداي غــــم
ز آسمـــــــــــان آرزوشمـــس وقمــــرافتـــاده بــود
ايدريغ آندم که دامـــادي چــــوبسمـــل مـي تـپـيـــد
نوعـروس از مرگ شوهـربـي خـبــرافتـــاده بـــود
کــــودکان زآغـوش مـــادردوربــــودنــــد ايــدريــغ
نـــوجــــوانــــــان دورازمهـــــرپـــدرافتــاده بـــــود
چشــم بـــرراهـش منيـــژه داشــت نا آگه ازآنــــک
بيـــژن ازدســت عــــدو درچـــــاه درافـتــــاده بـود
آن يکي در آتش هجـــرعـــزيـــزان ميگــــــداخــت
دردلــــش ازبــــس غــم پـــوروپــــدر افتـــاده بـود

وان دگــرتــرک ديـــارويــــارشيـــريــــن کرده بود
وز ديار و يار و کشور بي خبـــــر افتــــاده بــــود
بـــــرداز خاطــــــر جهــــان افســــانة چنگيــــز را
بسکــــــه در هرجا شهيدان سر به سر افتـاده بود
مي پريــدوميدويـــدوميــــرميــــد ازبيــــــــــم جـان
مرغ و مور و ماهي از بس در خطر افتــــاده بـود
ياد داري کز نهيـب صـــــــرصــــر تنـــــــدزمـــــان
مرغکان بي نـوا را بـــــال وپــــر افتـــــــاده بـود؟
آهوان زان شـور وحشت ميرميـد از دشــت وکــوه
بلبـل و طاووس و قمري از شجـر افتاده بـــــــــود
يــــاد آن شـــب هــــاي تــوفــانــي که گلهاي چمن
بي حضور عندليبـان ســـربه ســــرافتــــاده بــــود

باغ در دسـت کثيـــــف استـــــروخـــــرس سيـــــاه
شــاخ در دست ابـــوالنفــس البقـــــر افـــتـاده بود
داد از دست جفاي بـاغبــــــان يــــارب کــــه بـــاغ
اختيـارش در کــف هــــرگاو وخــــرافتـــاده بــــود
واي ازآن دوري کــــه اوارق گل از جــــور خـزان
چون کتــاب کــودکان زيــــروزبــــرافتــــاده بــــود
شــد فـــراموش خـــــــلايــــق حلـــمة تيمور لنــگ
بسکه هرجا کشته گان بي پاو ســـــــرافتــاده بـود
کوکب اهل نظـــر ميــگشـت معـــــدوم از سمـــــاء
ايدريغ آنــــــدم که درعقــــرب قمـــرافتـــاده بـــود
همچـــو بيــد از بار
بود جــــــــاي سفـــــله گان بــــي ادب دربــــارگاه
از نظر اربـــــاب فــــرهنـــــگ وهنــــر افتاده بـود

ني به کشور بود قانــون اســـاســـي نــــي نـــظـام
ني کسي در فکـر قانــــون بشـــر افتــــاده بــــــود
داشت تـأثيـــــــــري اگــــــرآه فــــلکتـــــاز فـقيــــر
ليک آنــدم آه مــــــردم بـــي اثـــــر افـتــــاده بــود
کرده بــود شعلة آهم نهـــــان از خـــــوف خصــــم
گـرچــــه انــــدر سينه وجــــانـــم شـرر افتاده بـود
شـکــــــر کن اي هموطن امروز و يـاد آر آنزمـان
کاختيـــــارت درکــــف بـيـــــداد گـــــر افــتاده بـود
شــــدرهـــــا خــــلــق غيـور ما که عمري بي گناه
در درون محبس آن فــتـنــــه گــــرافتـــــاده بــــود
اي "رفيقـي" شـــد نهـــــال آرزويــــــــم بـــــارور
گرچه عمري وبــر افتاده بـود