سید عبیدالله نادر
زه په ژړا او اندیښنو دا ، ســـــــتا له ښاره ځمه
په خپل غمـــــــو او په سلګو ، له دې دیاره څمه
عمرونه سترګی زما ستړي ستا په لاره کې شوی
اوس په سفر له تریــــــــــــــخوالي د انتظاره ځمه
داستـــا په غم کې می آرام و صبر ورکړ له لاس
زه د دردونو طـــــــــــــوفانو کې ، ناقراره ځمه
لـــــــکه کشتی چې شی راګیره د طو فان په څپو
زه ړنګه بنګه ستـــــــا غمو کې ، پدې لاره څمه
هر چا سره وي په دې بڼ کې ، له خزان هم امید
زه بد نصـــــــــــــیبه بی بهرې له دې دیاره ځمه
کمزوری بخته څــــــــــــــخه چاوته فریاد وکړمه
چې یک تنها په دې خوارې کي ، بی له یاره ځمه
