سید عبیدالله نادر
دلــــــــته بیدو کــــــې ، څوک بیدار نه پریږدي
دلتـــه د ځان نه ، څوک هوښــــــیار نه پریږدي
چي د پردې شاته ، دښمـــــــــــــــن کړي رسوا
احســــــاس خــــــاوند ، او خبر دار نه پریږدي
دلـــــــــــــــته دي لوبی ،مـــــــعرفت په ناموس
دعلــــــــــــم و فن دلـــــــــــــته آثار نه پریږدي
چي ترې نه ویره کړي ، په خـــــــوب کې غلیم
د خپل دښـــــــمن د سترګو خــــــار نه پریږدي
ذهنـــــــــــــــــــــــــــــیتونه دي ، تیاره د خلکو
چي په میدان کې ، شهـــــــــــــسوار نه پریږدي
د آرزو دبڼ ، نیالـــــــــــــــــــــــــګي شولو وچ
ځــــــکه چي باغ کي ، څوک مالیار نه پریږدي
چي خـــــــــپل وطن غواړي ، مشرق د سر تاج
داسي دردمن ، سیاستمــــــــــــــــدار نه پریږدي
تل وژل کیږي ، غمـــــــــــــخواران ، د بـــــشر
په دي وطن کې ، اهل کــــــــــــــــار نه پریږدي
چي وي روښــــــــــــــانه ، مـــــعرفت په ډیوی
داســــــــــی څراغ ، په دغـــــه لار ، نه پریږدي
چی وي بیمــــــــــــــــــارتل ، په کــــــړاو دوطن
د سید حـــــسن په څیر ، بیمـــــــــــار ڼه پریږدي
داســــــی غمـــــجن ، چي د وطن په حـــــال کې
ژړا شــــیون لري شــــــــــــــــــعار ،نه پریږدي
چي په خـــــــــــــــپل قام ، او خپل وطن وي مین
د سید جمـــــــــــال غوندی ، غمخوار نه پریږدي
په ســــر دارئ چي یي، نازیږي ملـــــــــــــــــت
لـــــــــــــکه اکبر غـــــــوندي سردار، نه پریږدي
چي د دردمنو ، سترګو تور وي همـــــــــــــــیش
سید اسمــــــــــــاعیل غوندي ، نامدار نه پریږدي
مهـــــــــــــــــــــار دی تل د بي هنرو، په لاس
اهل تدبیر ته ، دا مهــــــــــــــــــــــار نه پریږدي
چي یي تو یږي ، له زخمـــــــــــــــــی زړه ویني
داســــــــــــــــــي دردمن ، په دي دیار نه پریږدي
خران وهلی ، دا ګلشـــــــــــــــــــــن دی ، زمونږ
دلته په باغ کي څوک ،بهــــــــــــــــار نه پریږدي
تل وي حــــاکم ، په دي چمــــــــن دا قـــــــــانون
چي د بلـــــــــــــــــــبلو چغـــــــــهار ، نه پریږدي
تیــــــــارې په ګور، د ارمــــانو شوي خـــــورې
دلتــــــــــــــــــــه څوک شمع، په مزار نه پریږدي
زخمي زخمی کړي، د دردمــــــــــــــــنو ، زړونه
پرهار علاج ته پرســـــــــــــــــــــتار ، نه پریږدي
نادره مه خوره ، د زړه وینـــــــــــــــــــي دي نور
چي دلته وړ ، د افتـــــــــــــــــــــــخار نه پریږدي
سید عبیدالله نادر
سید عبیدالله نادر
هغوي ته چې په سل رنګه بد لونونو، او د دنیا په زرګونو اشاراتو نه ویښیږي ،
لټون
څوک وي د زړه په ستر ګو ړوند ، په غوږو کوڼ
چا وي پرانستـــــــــــــــــــي ، خپلي ستر ګي د لټون
څوک وي ډوب شوی ، د اســـــــــــرارو سمندر کې
څوک وي حســـاب په شمیر د مړو، کې په ژوندون
څوک په رمز او اشــــــــــــــارت باندی ، رسیږي
څوک هوښیــــــــــــــــار نشي ، په سل رنګه بدلون
څوک مکتب ، د روزکار څخه استــــــــــــــاد شي
څوک سړی نه کړې ، تعلیــــــــــــــم ، د افلا طون
په زرګونو افســــــــــــــــــــــــــانو به، بیدار نشي
په هــــــــــــــــــــغو چي ، جوهر نه وي د سمون
په سرنای د اســــــــــــــرافیل به، هم ویښ نه شي
چي نشـــــــــــــــــــــــــــه په هغو نه وي، د پاڅون
عبـــــــــــــــــــــــــارت د هرې پاڼي، یو دیوان دی
که عبرت سترګي کړې خلاصــــــــــې، په ګردون
معرفت ډیوي تیارې کړلي ،روښـــــــــــــــــــــــانه
چی د جــــــــــــــــــــــــهل په تیارو شو ، سباوون
پنجرو کې، د اوهامــــــــــــــــــو مونږ ایسار یو
جـــــــــــــــــــهالت څځه مو نشته دی ، خلاصون
لا تر اوسه مـــــــــــــــــــو ژوندون ، د مغارو دی
بدوی ژوند څــــــــــــــــــخه ، نشته زمونږ بیلتون