انسان او طبیعت :

د اونۍ شعر
Typography
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times


لکه وریځې نس کې پټه ده بریښنا  
هسې مېشت ده د تیارې منځ کې رڼا
که د ځمکې یو اړخ تور لکه تبۍ ده  
په رڼا او په ځلا ده بله خوا


پیل د شتون که د نشتون سره څرګند دی  
ناڅرګند ښکاري د دواړو انتها
پرېوتل او ختل دواړه سره مل دی  
د ژوندون د راز یو غټه پېچلتیا
سکون ستنه او پایه د حرکت ده   
د بدلون پر مټ ولاړه ده دنیا
د خندا سره ژړا ځکه ملګرې   
چې د ژوند پانګې ته وبخښې غنا
طبیعت د اړوپيچ یوه لړۍ ده   
د بقا سره ملګرې ده فنا
داسې راز د طبیعت په منځ کې نشته  
چې انسان ور باندې نه مومي بریا
د معما د حل کيلي چا سره نشته   
یو انسان دی چې کیلي ده د معما
طبیعت که هر څو لوی او پراخ ښکاري  
د انسان تر عظمت نه لري لویا
انسان داسې شان اولاد د طبیعت دی  
چې اولاد دی هم ادې ده هم بابا
دا انسان دی د نړۍ تر ښکلا ښکلی   
هم لامل دی ونړۍ ته د ښکلا
په دا هسې رنګه شان چې د انسان دی
انسان ځکه دی تر ټولو مستثنا
شعروزمه خیالونه