اثر تاريخی اتنو- لنگویستيک تباری ـ زبانی

یکی از منطقه های جنوب غربی آسیای میانه بوده که از سدۀ شانزدۀ عیسایی بدینسو استیلا و حاکمیت مغل ها ، افغان ها ، سیک ها و انگلیس ها را یکی پی دیگر از سر گذرانیده و از ١٩٤٩ تا اکنون ساحه منازعات و کشمکش ها بین هند و پاکستان می باشد که  در حدود ٨٤٠٠٠ کيلومتر بخش شمال غرب  آن به نام "کشمیر آزاد" زیر نفوذ پاکستان و ٤٢٧٣٥ کيلومتر ساحه شرقی آن در اختیار چین و باقی این خاک از سال ١٩٥٦ به این سو به صورت رسمی به نام  ایالت جمو و کشمير زیر اثر هند قرار دارد . کشمير در چمبرۀ سلسله کوه های همالیه ، قراقرم و دریا های جمو و سند (آبا سين) موقعیت دارد . مرکز کشمیر ازاد (پا کستانی) مظفرآباد و مرکز جمو-کشمير سرینگر می باشد ، معنای  سرینگر (تابستان) و جمو (زمستان) است . کولينز (ص٨٣٤  )، اما در اصل سرينگر را "شهر زیبا" معنا کرده اند- سری به معنای(زيبا).و نگر-ناگر به معنای (شهر)- در سدۀ دوم عیسایی کشمير (کاشمير) و حومهءآن بر اساس سنگ نبشتهء به دست آمدۀ نندانهء جیلم (جهلم) پنجاب پاکستان به خط يونانی Tiastanes "گورنر ساکی، نشان دهنده آن است که کاشمیر در اصل باید " کاس مير " باشد، زیرا  با " څښتنه " Ca x̌ ţ ә na کنونی مطابقت دارد(معنای میر و بزرگ را می رساند ، مورگنستیرن ١٩٧٥)؛ چنانچه کاسپين، کوکاس (قفقاز)، کاشغر، کسی غر(کوه سليمان)... هم با کاس (ساک) پیوند دارد. یکی از شهرستان (ولسوالی)های استان خراسان ایران هم به نام (کاشمير) یاد می شود ، بدین ترتیب کاشان و دیگر جا های ایران نیز در این جا بی ارتباط نبوده اند. 

اوسيتی يا آسيتی و آسی به حیث زبان کنونی ساکی برخاسته از نام ساکی يونانی (سیت Scyth) وانمود می گردد و نيز نام پیشین الان با آریان مطابقت داشته و الانی هم نمايانگر زبان میانگین اوسیتی بوده اس

نام باستانی پشاور کسپاتور( Kaspatur) و ملتان کسياپاپوره (Kasyapapura) و نيزسکالا (سيالکوت) هم با "کاس" یا به عبارت دیگر"ساک" پیوند داده می شود، چی هردو نامواژه از دوره های هند وساکايی (Indo-Schythian) به جا  مانده اند .