هوشدار

سیاسي
Typography
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

عبدالصمد ازهر
اختیار ارتباط ما را با جهان و سرزمین خود ما از

ما می گیرند


در نوشته ی ۱۸ می زیر عنوان «غنی عمق توطئه را دریافته است» از اظهار تمایل چین و روسیه بر ای پیشکش کمک تسلیحاتی و از تماس های وزیر خارجه حنیف اتمر و مشاور شورای امنیت حمدالله محب در این ارتباط با مقام های این دو کشور و همچنان از تقاضای همکاری از محکمه جزایی بین اللمللی برای به مجازات کشاندن مجرمان جنایات جنگی، جنایات ضد بشری و جنایات علیه بشریت، یاد آور شده بودم.


سپس در نوشته ۳۰ می زیر عنوان «پدرود از در و ورود از کلکین» گزارشی درباره در نظر بودن جا به جایی شش صد سرباز نیروی دریایی امریکا برای نگهداری سفارت و ۷۰۰ سرباز ترکی برای تامین امنیت میدان هوایی بین المللی کابل را منتشر و از این که رغم خروج نظامی، اختیار میدان هوایی و کنترول فضایی افغانستان را از دولت افغان سلب می کنند اظهار نگرانی کرده بودم. در عین نوشته، این افاده های امر یکایی ها که طالبان نمی توانند کابل را تصرف کنند، نیز گواه آن دانسته شده بود که برای طالبان دست آزاد برای تصرف بقیه سرزمین ما داده می شود.
اکنون در تازه ترین انکشاف، آقای بایدن که قبل از تدویر نشست سران ناتو در بروسل با رجب طیب اردوگان رییس جمهور ترکیه ملاقات دو به دو داشت، در بیانیه به جلسه سران از رسیدن به توافق با اردوگان روی تامین امنیت میدان هوایی کابل و پذیرفتن خواست های ترکیه، اطلاع داد.
در ظاهر، ضرورت این کار باز نگه داشتن مسیر ارتباط شان با خارج و راه فرارکارمندان سفارت ها در حالت خطر سقوط شهر و همچنان تسهیل کمک رسانی عنوان شده است.
با اشاره به برنامه های منطقه ای امریکا، که در مقاله « بازی های بزرگ ستراتژیک» منتشره ۶ و ۷ جون، تشریح شده اند و توجه به آشی که به اشتراک پاکستان و ترکیه برای ما و همسایه گان پخته می شود، اینک می بینیم که اختیار میدان هوایی، کنترول فضایی افغانستان از دولت افغانستان گرفته می شود (و حتا اشتراک دادن پاکستان در آن). بی جهت نبود که در پروسه بازگرداندن کنترول میدان به جانب افغان، پیهم از امکان ناتوانی افغان ها در پیشبرد این کار، تبلیغ کرده می رفتند.
پی آمد ها:
- کنترول راه اتصال هوایی و فضای کشور از سوی ترکیه (عضو ناتو) و جا به جایی پلان شده نیروی هوایی و احتمالاً زمینی امریکا در حاشیه ی دیورند در پاکستان، برنامه پیش بینی شده ایجاد مثلث امریکا – پاکستان – ترکیه را تضمین می کند؛
- دست باز نیروهای هوایی افغان را در انتقالات و عملیات نظامی نیز می بندد؛
- تمام امکانات کمک رسانی از هند، چین و روسیه را از ما می گیرد؛
- در خبر تازه، اردوگان در بیانیه اش درنشست سران ناتو(۱۴ جون ۲۰۲۱ / ۲۴ جوزا ۱۴۰۰) در پهلوی تقاضای پشتیبانی لوژیستیکی، مالی و دپلوماتیک، خواستار اشتراک پاکستان در همراهی نیروهای ترکی در امر کنترول امنیت میدان هوایی شده است، این صراحت بی آزرم اردوگان، پرده از استعجالیت تشکیل پکت مثلث امریکا، ترکیه، پاکستان برداشته، نیات شوم شان را در برابر افغانستان آشکار می گرداند.
- تفکر آشکار عظمت طلبانه اردوگان، خطر برهم زنی توازن نسبی میان اقوام افغانستان را بالا می برد؛
-
- رغم اعلامیه ی کابل مورخ ۲۲ فبروری ۲۰۱۹، که استقلال افغانستان در آن به رسمیت شناخته شده بود، اینک استعمارِ برَاینده ( در حال خروج) با دور کوتاه، دراینده (در حال دخول) می گردد و این بار راساً دست به گلوی ما می برد؛
- استعمار بیست ساله، از نوعی که تا کنون تجربه کرده ایم، در کنار تمام پلیدی هایش، یگان حمایت عملی از عملیات های نظامی را نیز د اشت، اما در این نوع نوینش نه آنها آن حمایت ها را پیشکش می کنند و نه ما را مجال کافی برای عملیات خواهند داد. جنرال مکنزی قوماندان سنتکوم به صراحت اظهار داشت که آنها بعد از این برای افغانستان حمایت هوایی فراهم نخواهند کرد و صرف در تمویل، تجهیز و تربیه نیروهای نظامی همکاری خواهند کرد.
- ترکیه در عراق داعش را حمایه کرد و در شورش گلابی سوریه، در همکاری با امریکا، کشورش را راه ترانزیت مطمین برای داوطلبان داعش از انحای جهان گردانید و پسان ها نیز محاصره شده گان شان را از طریق ملل متحد در زیر پرده ی بشر دوستی به جاهای امن انتقال داده رفت. با تجربه موفقی که در این کار دارد و بنا بر روابط دیرین آن با داعش، پروژه آینده امریکا در مورد داعش را در افغانستان کامیابانه به پیش خواهد یرد. داعشیان موجود در کشور نیز بدون شبهه صادرات ترکیه به همکاری پاکستان برای افغانستان اند.
- اردوگان مرید پر و پا قرص کلب الدین است و با اقتدار استعماری ترکیه در کشور ما موقعیت بنیادگرایی، در وجود طالبان و کلب الدینیان تقویت خواهد یافت.
آنچه امریکا در این لحظات عمل می کند و بر اتحادیه اروپا و ناتو نیز آن را قبولانده است، خلاف موافقتنامه امنیتی افغان – امریکا، در تناقض با اعلامیه کابل که در آن استقلال، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور ما به رسمیت شناخته شده، در مغایرت با منشور سازمان ملل متحد، قوانین و نورم های بین المللی بوده نقض صریح استقلال و حاکمیت ملی کشور ما می باشد.
دولت افغانستان( متشکل از قوای ثلاثه و مردم)، باید به هیچ صورت، در این شرایط بسیار حساس، اجازه ندهد میدان هوایی و پایتخت کشور در زیر حاکمیت اجنبی قرار گیرد حتا اگر آن اجنبی دوست هم باشد، بالخصوص که اکنون در کنار ترکیه و هنگری، نام پاکستان نیز در آن برجسته می گردد.
پشتیبانی بزرگ مالی، لوژیستیکی و تخنیکی وعده شده به ترکیه، اگر در اختیار حکومت افغانستان گذاشته شود، مطمینم با استخدام اهل فن از منابع قابل اعتماد، این مامول را به وجه احسن براورده می تواند.
اشرف غنی، معاونانش، روشن اندیشان، فرهنگیان، سیاست پیشه گان وطندوست و آنانی که ادعای نخبه بودن دارند، همچون مسوولان و پاسخگویان مطرح، امروز در برابر یک آزمون کلان تاریخی قرار دارند.
همه بایست در یک جبهه ي ملی دفاع از وطن و آزادی قرار گیرند.
تغافل و تسلیم طلبی فرصت ها را به هدر برده است. محکمه تاریخ گریبان هر یک ما را در برابر نسل های آینده گرفتنی است. بازو به بازو در برابر دسایس آشکار و پنهان، متحدانه به پا بایست خاست.
۲۷ جوزا ۱۴۰۰
۱۷ جون ۲۰۲۱

 

Jj