دیدگاهی بر جلسه قریب الوقوع وزرای دفاع ناتو در بروکسل

اکنون  ثابت گردید که محاسبه  و تکیه کردن یک سازمان بزرگ نظامی و دولت آمریکا  بر یک دیوار نمناک و غیر قابل اعتماد  يعنی معامله با طالبان و حکومت پاکستان ، بحیث یک تجربه  ناکام از آب برامد.

اکنون زمان تصمیم  مدبرانه و مسئولانه  در  قبال ختم جنگ، آتش بس دائمی  و ادامه پروسه مزاکرات  میباشند که طرفین جنگ ،بحیث دوطرف قضیه  و منازعه، خود به  نتایج و تصامیم  مستقلانه  برسند که  ثبات و  ارزش های  (حقوق زنان، اطفال، ارزش های جامعه مدنی، دموکراسی بر بنیاد اساسات حقوق بشری  و جامعه مدنی )  بزرگ و قابل محاسبه برای نیرو های ترقی خواه و تحول طلب  حفظ و نظام سیاسی  آسیب پذیر نگردد و  نباید: از یک بحران به بحران دیگر رفت.  هدف من دفاع از دولت مداران فاسد و غیر قابل اعتماد ملت  نه بلکه دولت بحیث یک موسسه  سیاسی- حقوقی  است که در ۱۹ سال اخیر شکل گرفته است.

آنچه تا کنون ثابت گردیده است که  نا معقول ،  سبکسرانه، یکجانبه وغیر عادلانه بوده  اند اینکه:

• سیاست آقای ترامپ و نماینده مکار و کلاه بردار وی خلیل زاد دیگر برای ملت و سیاسیون و نیرو های اجتماعی افغانستان قابل اعتماد نیستند.

• توافقنامه دوحه میان طالبان و حکومت آمریکا یک پروژه ناکام ، غیر عادلانه و یک جانبه بوده که  نه تنها این ناکامی در مزاکرات به اصطلاح بین الافغانی  تبلور یافت و آنرا به چالش  کشید، بلکه طالبان  با یک  احساس اعتماد بر پشتیبانی حکومت آمریکا و استخبارات پاکستان  از موقف یک برنده اصلی  خود را تبارز داده ،غرور و افتخار میفروختند.

• حاکمیت ملی افغانستان در یک معادله و معامله غیر عادلانه و نقض منافع مشروع ملت افغانستان زیر پا گذاشته شده است.

• آقای خلیلزاد دولت مداران دهان پرآب افغانستان را تحت فشار و تهدید وادار ساخت تا بیش از ۵۵۰۰ تروریست تمام عیار طالبان- داعشی - حقانی را آزاد سازد . این تصمیم خام و اشتباه بزرگ دولتمداران افغانستان  با عث گردید که طالبان با توانائی نظامی و جرئت بیشتر  جنگ ها را پر دامنه و شدت بخشند.  علاوتن  آنها  با گرفتن  دو امتیاز بزرگ یعنی خروج نیرو های آمریکائی و رهائی هزاران زندانی جنایتکاران جنگی و مرتکبین  جرایم شدید ضد انسان و انسانیت ،  مارش نظامی  بر  شهر ها ، قریه ها و وارد ساختن تلفات بی  حد غیر نظامیان  را طراحی و عملی نماید.

• طالبان در هدف ایجاد امارت اسلامی یا سمبول وحشت، ظلم، تبعیض،  ترور ، اختناق  و دیکتاتوری  ضد آزادی های مدنی و بشری  شان مصمم تر و محکم تر وارد میدان مزاکرات گردند.

نتیجه:  طالبان ، حکومت و استخبارات  پاکستان در واقعیت سه  برد  سیاسی و نظامی  را بدست آوردند :

 -  خروج نظامیان آمریکائی که خواست  اساسی حکومت پاکستان  و طالبان بوده است.

-   توجه تعداد از دولت های دموکراسی لیبرال  در حمایت یک پروسه  نا عادلانه  و از یک حلقه جهنمی و تروریستی قرار گرفتند  و  طالبان زمینه دید و وادید های  سیاسی و دیپلومایک را  بدست آوردند.

 -  آ زادی سیزده هزار زندانیان طالبی در دو مرحله کی یکی  با کمال تآسف و یا  خم کردن  گردن و کمر دولتمداران افغانستان ، تحقق یافت  و حق تلفی بزرگ و تاریخی در حق مردم و قربانیان جنگ و کشتار  صورت گرفت و در مرحله دومی  که باید با تهدید آقای خللزاد باید عملی میشد. به  گفته آقای دانش معاون رئیس جمهور  در  صحبتش اعتراف نمود که « در ماه اگست سال گذشته  دولتمداران را تهدید نموده بود که اگر ۷۵۰۰ زندانی طالب را رها نکند، جنگ شدید خواهد شد.»

• القاعده و سائر گروهای تروریستی اسلامی با تمام قوت و نیرو  نه تنها در افغانستان فعال تر گردیدند و زیر چتر حمایتی  طالبان  قرار دارند بلکه  دامنه فعالیت شان گسترده تر گردید.

ولی اکنون ؟؟؟؟:

• در هر پروسه باید  منافع مشروع  بر بنیاد  معاهدات و کنوانسیون های بین المللی  و همچنان قرار داد امنیتی  و  توافقنانه استراتیژیک میان دولت افغانستان و دولت آمریکا  در نظر گرفته شود.
• مسئولیت دول عضو ناتو ،اخصن آیالات متحده آمریکا ، تعین سرنوشت آینده افغانستان نه بلکه  مبارزه علیه تروریزم، آتش بس و صلح دایمی بحیث پیش شرط  ادامه مزاکرات بین الافغانی  مطرح گردند.  باید در هر پروسه به حاکمیت ملی و  حق ملت در تعین سرنوشت خود شان  احترام گذاشته شود.
• کشور های اعضای ناتو ، اخصن ایالات متحده آمریکا ، باید با مسئولیت و  با طرح  یک پلان دقیق ، تفاهم با دولت و کسب همه تضمین های قابل اعتماد  برگشت نمایند.
• همکاری در عرصه حفظ، تحکیم و تقویت نیرو های مسلح افغانستان  یک مسئولیت  برزگ ، تاخیرناپذیرو اجتناب ناپذیر  ایالات متحده آمریکا و  هموندان ناتو  در افغانستان  باید  ادامه یابد.
• ناتو باید با حکومت پاکستان و دستگاه استخبارات آن یعنی آی اس آی  بخاطر حمایت و دادن پناه گاه  به گروه های تروریستی منجمله القاعده،  حقانی و سازمانهای جهنمی  دیگر تروریستی  تصفیه حساب و هر گونه نفوذ و فشار را بر آنها وارد نماید تا از فعالیت های تخریبکارانه و  حمایت از تروریزم  جهانی و منطقوی دستبردار گردند، در غیر آن  معضله افغانستان  و جنگ نیابتی تداوم و به یک جنگ بزرگ داخلی  مبدل خواهد شد.

بدون شک دولت افغانستان  هم باید  تعهدات خویش را در  تطبیق شرایط ناتو  و جامعه جهانی  قاطع و مصمم ادا نماید:

• برچیدن تمام عوامل نفاق  و تبعیض قومی، مذهبی  و جنسیتی  در دستگاه دولت. دولت و دولتمداران باید  با دلالان  قوم، زبان و مذهب  و زور گویان تنظیمی و محلی  قاطعانه  و با اراده قوی برخورد نماید و این برخورد نباید سلیقوی و  بر اساس  تمائلات  و مناطق و قوم باشد.
• دولت باید در رفع فساد  به تغیر و تبدیل  چهره های بدنام  ، فاسد، دلال قوم و منطقه و مذهب  از یک پست به پست دیگر  خاتمه داده چهره های تازه، فساد زدا، مصمم ، با اراده  وطنپرست  را  در پست ها بگمارد.
• دولت مکلف است سیاست های دوگانه، عقب پرده  و معامله گرانه  را دیگر کنار گذاشته در برابر ملت پاسخگو و صادق باشد.